'புத்தரும்அவர்தம்மமும்' தமிழ்ஆக்கம்-சில தகவல்கள்!
பாபா சாகேப் டாக்டர் அம்பேத்கர் அவர்கள் எழுதிய ‘The Buddha and his Dhamma’ என்ற ஆங்கில நூலைத் தமிழுக்கு மொழிபெயர்த்த பேராசிரியர் பெரியார்தாசன் அவர்கள், அந்நூலின் முன்னுரையில், மொழி ஆக்கம் குறித்துத் தெரிவித்து உள்ள கருத்துகள்:
1985 டிசம்பரில் ஏதோ ஒரு நாள். மேல்நாட்டுச் சுற்றுப்பயணம் முடிந்து நான் சென்னை திரும்பி கொஞ்ச நாட்களே ஆகி இருந்தன. அன்று விடிவதற்கு இன்னும் கொஞ்ச நேரம் மிச்சம் இருந்தது.
கடுங்குளிரில், தேநீர்க் கடை வாயிலில், நானும், எக்ஸ்ரே மாணிக்கம் அவர்களும் உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டு இருந்தோம்.
வழக்கம்போல், பாபா சாகேப் அம்பேத்கர் பற்றிய எங்கள் பேச்சு ஒரு கட்டத்தில் அவருடைய தி புத்தா அன்ட் ஹிஸ் தம்மா (The Buddha and his Dhamma) பற்றிய செய்திக்குத் திரும்பியது. பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் இறுதி நூலான
அந்நூல் பற்றிய தனிச் சிறப்புகளை, அவர் அடுக்கிக் கொண்டே போனார்.
பேராசிரியரான நான் மாணவன் ஆனேன். எக்ஸ்ரே மாணிக்கம் ஆசிரியர் ஆனார். இருவரும் தேநீர் அருந்தவும் மறந்து போனோம். இமைக்கவும் மறந்தவனாய், இரு காதுகளையும் கூர்மையாக்கிக் கொண்டு, அவர் சொன்னவைகளை, மனதில் பதித்துக்
கொண்டே இருந்தேன்.
அந்தக் குளிர்கால அதிகாலையில், என் நெஞ்சில் வைத்த ஆர்வத் தீ கொழுந்து விட்டு எரிந்தது. அடுத்த நாள் சென்னை வ.உ.சி. நகர் தோழர் செல்வராஜைத் தேடிச்சென்று, அவரிடம் இருந்த அந்த நூலை, இரவல் பெற்று வந்தேன். மிகுந்த
ஆர்வத்தோடும், அளவிலா ஈடுபாட்டோடும், அதீதமான இரசனையோடும், அந்த அற்புத நூலைப் பயின்றேன். மகிழ்ந்தேன்.
சில நாட்களுக்குப் பின் என்னைச் சந்திக்க வந்த எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவரிடமும், அந்த நூலின் சில பகுதிகளின் சிறப்பை, இரசனையோடு விவரித்தேன்.
அந்த அற்புத நூலின் அழகிய வசனங்களில் சிலவற்றை மேற்கோள்களாகத் தமிழில் நான் விவரித்தபோது, வியந்து பாராட்டிய அவ்விருவரும், ‘பேராசிரியர் இந்த நூலை, முழுமையாகத் தமிழாக்க முயற்சி செய்யுங்களேன்’ என்றார்கள்.
இந்தத் தமிழ் ஆக்கத்திற்கான விதைத் தெளிப்பு இப்படித்தான் நடந்தது; இவர்களால்தான் நடந்தது.
என் பல வேலைகளுக்கு இடையில், அவ்வப்போது ஓய்வும்-உணர்வும் ஒத்துப் போகும்போதெல்லாம் இந்நூலின் பகுதிகளைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்து தொகுத்து வந்தேன்.
அதில் ஓரிரு அத்தியாயங்களை, அரக்கோணம் தோழர் பெருமாள் உதவியுடன் சிறு வெளியீடாகவும் கொண்டு வந்தேன். பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் இறுதி நூலான இதன் தமிழாக்கம் பற்றிய செய்தி எனது கட்டுரை வடிவில், சாவி வார இதழில் (19.9.90)
வெளியானது.
இதைப் படித்த அறிவு வழி இணை ஆசிரியர் தோழர் மு.பா. எழிலரசு, இவ்வரிய நூலின் தமிழ் ஆக்கத்தை விரைவில் தொடங்க வேண்டும் என்றும், அதற்கான ஏற்பாடுகளை உடனே செய்ய வேண்டும் எனவும், என்னைப் பார்க்கும்போதெல்லாம்
வற்புறுத்தி வந்தார். அவருடைய பெருமுயற்சியால், புத்தரும் அவர் தம்மமும் தமிழ் ஆக்க நூல் வெளியீட்டுக்குழு அமைக்கப்பட்டது.
என் தமிழ் ஆக்கம் அச்சாவதற்கு முன்பு, எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவராலும் முழுமையாகப் பரிசீலிக்கப்பட வேண்டும் என்று நான் வலியுறுத்தினேன். இக்கருத்தை, வெளியீட்டுக்கு குழு மகிழ்ச்சியுடன் ஆமோதித்தது. இந்தச் சுமை
மிகுந்த வேலையை, அவர்கள் இருவரும் மனமுவந்து ஏற்றார்கள். நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம், நாங்கள் மூவரும் தமிழ் ஆக்கப் பரிசீலனைக்காகப் பல மணி நேரங்கள் செலவழித்தோம்.
பரிசீலனை தொடங்கிய சில நாட்களிலேயே, என் தமிழ் ஆக்கத்தில் நான் செய்ய வேண்டிய அடிப்படை மாற்றங்கள் ஏராளம் என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன்.
அதுவரை, உலக சமயத் தத்துவம் பற்றிய என் ஆய்வு அறிவு, அதில் பவுத்தம் பற்றிய என் பொது அறிவு, ஆங்கில அறிவு, தமிழ் இலக்கிய அறிவு ஆகியவற்றை மட்டும் அடிப்படையாகக் கொண்டு, இப்பெருநூலைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்து இருந்த நான்,
இந்நூலின் தமிழ் ஆக்கத்திற்கு இவை மட்டும் போதாது என்று புரிந்து கொண்டேன்.
பவுத்தத்தை பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் பார்வையில் நான் புரிந்து கொள்ள, எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவரும் பெரிதும் உதவினர்.
ஒவ்வொரு பரிசீலனையின் போதும், இந்தப் புதிய நோக்கில், புதிய தமிழ் ஆக்கம் செய்து இருந்த நான், இந்நூலின் தமிழ் ஆக்கத்திற்கு இவை மட்டும் போதாது என்று புரிந்து கொண்டேன். புதுப்புது வார்த்தைகளைப் பிரசவித்தேன்.
பல்வேறு பணிகளுக்கு இடையில், இப்பணியைச் செய்ய நேரிட்டதால், தமிழ் ஆக்கமும், பரிசீலனையும் மிகமிகத் தாமதமாயிற்று.
வெளியீட்டுக் குழு அமைக்கப்பட்டபோது, ‘இதோ தமிழாக்கம் தயார்’ என்று நான் செய்த அறிவிப்பின்படி நடந்து கொள்ளாமல் போய்விட்டது.
இத் தமிழ் ஆக்கத்திற்காக, பாபா சாகேப் அவர்களின் மூல நூலைப் பயிலப்பயில, நான் பவுத்தத்தில் மெல்ல மெல்லக் கரைந்து கொண்டு இருந்தேன்.
இதற்கு இடையில், எக்ஸ்ரே-எரிமலை இருவரின் அழைப்பின் பேரில், 1991 இல் நாக்பூர் தீக்ஷா பூமிக்குச் சென்று வந்தேன். பாபா சாகேப்போடு பவுத்தம் ஏற்ற பெரியவர் எம்.டி. பஞ்ச்பாய் போன்றோரைச் சந்தித்து பவுத்த விளக்கம் பெற்றேன்.
அந்த உந்துதலின் அடிப்படையில், 1991 ஜூலையில், முறைப்படி தீக்ஷா பெற்று பவுத்தனாகி, என் இயற்பெயரை, ‘வீ. சித்தார்த்தன்’ என மாற்றிக் கொண்டேன். தமிழ் நாடு அரசு இதழிலும் (கெசட்) இச்செய்தி பதிவு ஆகி வெளியானது.
மீண்டும் 1992 இல் நாக்பூர் சென்று, இந்தோரா பவுத்த விஹார் தலைமைப் பிக்கு சஹாய் அவர்களைச் சந்தித்து, இந்நூல் குறித்துச் சில விளக்கங்களைப் பெற்று வந்தேன்.
இவ்விதமான மொழி ஆக்கத் தாமதத்திற்கு முதற்காரணமும், முழுக்காரணமும் நானே; என் ஓய்வு இன்மையே. என் தமிழ் ஆக்கத்தைச் செழுமைப்படுத்த எனக்குத் தேவைப்பட்ட கால அவகாசமே!
1991 அக்டோபர் தொடங்கி, ஏறத்தாழ இரண்டு ஆண்டுகள் உருண்டு ஓடிய பின், 1993 மே முதல் நாள்தான், முழுத் தமிழ் ஆக்கத்தையும் என்னால் வெளியீட்டுக் குழுவிடம் ஒப்படைக்க முடிந்தது.
இந்தியர் அனைவரையும் சமத்துவ நெறியாளராய், சமதர்மச் சிந்தனையாளராய் ஆக்கக்கூடிய இவ்வரிய பெரிய ஆங்கில நூலை, தமிழ் ஆக்கம் செய்ய எனக்குக் கிடைத்த வாய்ப்பு என் வாழ்நாளில் எனக்குக் கிடைத்த மிகப் பெரும்பேறு.
இவ்வரிய நூலின் தமிழ் ஆக்கம் என்னால் செய்யப்பட்டு, எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவராலும், இரவு பகலாய்ப் பரிசீலிக்கப்பட்டது.
எங்கள் பரிசீலனை முறை இதுதான்...
ஆங்கில மூலத்தை ஒவ்வொரு வசனமாய் எரிமலை இரத்தினம் படிப்பார். உடனே, அதற்கு உரிய என் தமிழ் ஆக்கத்தை நான் படிப்பேன். இரண்டையும் கூர்ந்து கவனிப்பார் எக்ஸ்ரே மாணிக்கம்.
பின்னர், கருத்து மயக்கமோ, மொழி ஆக்கத் தடுமாற்றமோ இல்லாமல், தமிழ் ஆக்கம் சிறப்பாக உள்ளதா என அவர்கள் இருவரும் மிகக் கூர்மையாகக் கவனிப்பார்கள். செழுமைப்படுத்தப்பட வேண்டியது இருப்பின், சுட்டிக் காட்டுவார்கள். விவாதம்
மேற்கொள்ளப்பட்டு, தேவை இருப்பின் திருத்தம் செய்வோம்.
சில நேரங்களில் ஒரு வசனத்தைச் சரி பார்க்க ஒரு ஒரு மணி நேரம் கூட ஆகும்.
இந்தப் பரிசீலனையில், நாங்கள் எதிர்கொண்ட பல சிக்கல்களையும், ஒன்றிரண்டு எடுத்துக்காட்டுகளையும் இங்கே நினைவு கூர்கிறேன்.
கடவுள் இருப்பு, தேவர்கள் இருப்பு, ஆன்மா இருப்பு, சொர்க்கம்-நரகம் ஆகியவற்றை, ஒட்டுமொத்தமாய் நிராகரித்தவர் புத்தர். அதே கருத்து உடையவர் டாக்டர் பாபா சாகேப் அம்பேத்கர்.
இதை நன்கு உணர்ந்த நாங்கள், மூல நூலில் பக்கம் 4 இல், 4-2 ஆம் வசனத்தில், ....the gods over the space of the sky என வரும் இடத்தைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்வதில் பெரும் விவாதத்தை மேற்கொள்ள நேர்ந்தது.
நேரடியாக இதன் தமிழ் ஆக்கம் இதுதான்: ‘வான் மேல் வாழும் கடவுளர்.’
ஆனால், கடவுள் மறுப்பாளரான புத்தரின் தம்ம விளக்க நூலில் இது எப்படி வரும்?
இங்கே கடவுள் என்பது, உயர்நிலை அடைந்தோரை உணர்த்துவது.
பெரும் விவாதத்திற்குப்பின், இந்த வசனத்தை இப்படி மொழிபெயர்த்தேன்.
‘வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து, வான்புகழ் எய்தியவர்கள்.’
புத்தரின் வாழ்க்கை நிகழ்ச்சியைக் கூறும் இப்பகுதியை, பவுத்தத் தத்துவத்தையோ, பாபா சாகேப்பின் கருத்தையோ காயப்படுத்தாமல், திருக்குறள் உதவியோடு, தமிழ் ஆக்கிவிட்ட, திருப்தியில் தொடர்ந்தோம். செலவு ஒரு மணி நேரம்; வரவு கடல்
அளவு மகிழ்ச்சி.
மூல நூலில் வேறு மதங்களைக் குறிக்கவும் Religion என்ற சொல் வரும். பவுத்தத்தைக் குறிக்கும் சில இடங்களிலும் Religion என்ற சொல் வரும். Religion வேறு, Dhamma வேறு என்று விளக்க ஒரு தனி அதிகாரமே இந்நூலில்
எழுதி உள்ள பாபா சாகேப்பின் கருத்துக்கு மாறாகி விடாமல், இச்சொல்லைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்ய விவாதித்தோம்.
எனவே, வேறு மதங்களைக் குறிக்கும் இடத்தில் Religion என்பதை மதம் என்றும், பவுத்தத்தைத் குறிக்கும் இடத்தில் Religion என்பதை, சமயம் என்றும் மொழிபெயர்த்தேன். எக்ஸ்ரே-எரிமலை இருவரும் மகிழ்ச்சியுற்றார்கள்.
Rely - சார்ந்திரு என்னும் சொல்லைப் பகுதியாய்க் கொண்ட Religion மதம் என்பது, பவுத்தத்திற்குப் பொருந்தாது. அமைத்தல், உருவாக்கல், சமைத்தல் என்பதைப் பகுதியாகக் கொண்ட, ‘சமயம்’ என்பதே பவுத்தத்திற்குப் பொருந்தும் என
முடிவு எடுத்தோம்.
Nibbana என்பதை, நிர்வாணம் எனத் தமிழில் ஆக்கி இருந்தேன். ‘நிர்வாணம்’ வேறு, ‘நிப்பானம்’ வேறு என விளக்கினார் எக்ஸ்ரே மாணிக்கம். நூல் முழுதும் ‘நிப்பானம்’ என மாற்றினோம்.
Low and Lowly என்பதன் நேரடித் தமிழ் ஆக்கம், ‘தாழ்ந்தவர்களும், தாழ்த்தப்பட்டவர்களும்’ என வரும். இதைக் காரணத்தோடு மாற்றச் சொன்னார் எரிமலை இரத்தினம். எனவே, ‘உரிமை மறுக்கப்பட்டவர்களும்,
உதாசீனப்படுத்தப்பட்டவர்களும்’ எனத் தமிழ் ஆக்கம் செய்தோம்.
இந்து மத உயிர்ப்பலிச் சடங்கும், ஆங்கிலத்தில் Sacrifice என்றே குறிக்கப்படுகிறது. தன்னலம் அற்ற, தன்னை அர்ப்பணித்தல் என்னும் பவுத்த நெறியும், ஆங்கிலத்தில் Sacrifice என்றே குறிக்கப்படுகிறது. முன்னதை ‘யாகம்’ என்றும்,
பின்னதைத் ‘தியாகம்’ என்றும் தமிழில் ஆக்கி இருந்தேன். பரிசீலனைக் குழுவின் பாராட்டுக் கிடைத்தது.
மூல நூலின் 190 ஆம் பக்கத்தில், புத்தரின் கூற்றாக, ஒரு அருமையான ஆங்கிலக் கவிதையை அமைத்து உள்ளார் அறிஞரில் பேரறிஞர், இலக்கியச் செம்மல் பாபா சாகேப் அம்பேத்கர்.
புத்தரின் தத்துவப் பிழிவாய், பாபா சாகேப் அம்பேத்கரால் அளிக்கப்பட்டு உள்ள இவ்வாங்கிலக் கவிதையை, கவிதையாகவே தமிழ் ஆக்கம் செய்தேன்.
பரிசீலனையில் தோழர் எரிமலை இரத்தினம், ‘கண்கொத்திப் பாம்பு’ என்பார்களே, அப்படி ஆகி விட்டார். ஆங்கிலத்தில் வந்து உள்ள எல்லாச் சொற்களும் கருத்துகளும் தமிழில் வந்து உள்ளதா? அதில் வராத சொல்லோ, கருத்தோ வந்து
விடவில்லையே என, வரிவரியாய்- ஏன் வார்த்தை வார்த்தையாய் கவனித்துக் கொண்டு இருந்தார்.
இறுகிய அவர் முகத்தையே இமை கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அரை மணி நேரம் கழித்து மெல்லத் தலை அசைத்தார். மிக மெல்லப் புன்னகைத்தார். அவர் உடன்பாட்டின் அடையாளங்கள் இவை.
படுகூர்மையாய்க் கவனித்துக் கொண்டு இருந்த எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், பாய்ந்து வந்து கை கொடுத்துப் பாராட்டினார்.
அக்கவிதை, இந்நூலில் பதிவு ஆகி உள்ளது.
இவ்வரிய நூலின் தமிழ் ஆக்கத்தைச் செம்மைப்படுத்துவதில் பரிசீலனைக் குழுவினர் காட்டிய அக்கறை, செலவழித்த நேரம், கொண்டு இருந்த கவனம் ஆகியவற்றை, ஒரு சிறிதேனும் எடுத்துக்காட்டவே இவ்வளவும் எழுதினேன்.
இந்தியாவில் மூட நம்பிக்கை வெறி அடங்கி, சமத்துவ சமதர்ம ஆட்சி முறை அமைய, பகுத்தறிவு மலர, உண்மை மதச் சார்பு இன்மை ஓங்க, பவுத்தம் பரவ வேண்டும். அதற்கு, பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் The Buddha and His Dhamma
பயிலப்பட வேண்டும்.
இந்த வாய்ப்பு, தமிழர்களுக்குக் கிடைத்திட வேண்டும் என்பதற்கான என் எளிய முயற்சியே இத்தமிழ் ஆக்கம்.
இவ்விதமாக, என் மொழி ஆக்கப் பணி முற்றிலுமாய் முடிவுற்ற பின்னர், இத்தமிழ் ஆக்கம் பாபா சாகேப் எழுதியது எழுதியவாறே, உள்ளது உள்ளபடியே, பதவுரை, பொழிப்புரை, கருத்துரை அனைத்தும் கொண்டதாய், நடை இனிமையும், மூல நூலோடு
நல்லிணக்கமும் கொண்டதாய் உள்ளது என இந்நூலைப் பரிசீலித்த எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவரும் ஒப்புக் கொண்ட பின்தான், இந்நூல் அச்சுக்கு அளிக்கப்பட்டது. இந்நூலுக்கு விதை தெளித்த அவர்கள் இருவரும்தான், நான் கனி
பறிக்கவும் காரணம் ஆனார்கள். அவர்கள் இருவருக்கும் என் நெஞ்சம் நிறைந்த நன்றி.
இதன் மூல நூலில் பாகம், பகுதி, பிரிவு, அத்தியாயம் என்ற வகையில் பகுப்புகள் செய்யப்பட்டு உள்ளன. அதற்கான வசன எண்கள், ஒவ்வொரு அத்தியாயத்தோடும் முடிவுறும். அதனால் ஒரு வசனத்தைச் சுட்டிக்காட்டிச் சொல்வது மிகச் சிரமம். ஆனால்,
இத்தமிழ் ஆக்கத்தைப் பயில்கையில், எந்த ஒரு வசனத்தையும் உடனே இனங்கண்டு எடுத்தாள உதவியாக ஒரு புதிய ஏற்பாடு செய்யப்பட்டு உள்ளது. நூல் தொடக்கம் முதல் முடிவு வரை, அனைத்து வசனங்களுக்கும் தொடர் வரிசை எண் வழங்கப்பட்டு
உள்ளது.
சுருக்கமாகச் சொன்னால்....
பவுத்தத்தில் சாமி இல்லை; சடங்கு இல்லை; சாதி இல்லை; மாயம் இல்லை; மந்திரம் இல்லை; பூஜை இல்லை; பிரார்த்தனை இல்லை; எல்லாவற்றுக்கும் மேலாய் தனி உடைமைச் சுரண்டல் இல்லை; இவைகளில் எதுவொன்று இருப்பதும் பவுத்தம்
இல்லை.
பவுத்தத்தில் அன்பு உண்டு, அறிவு உண்டு, சமத்துவம் உண்டு, சமதர்மம் உண்டு, ஒழுக்கம் உண்டு, இரக்கம் உண்டு, வீரம் உண்டு, விவேகம் உண்டு, இவைகளில் எதுவொன்று இல்லாததும் பவுத்தம் இல்லை.
பவுத்தத்தில் உள்ளது இவைகளே; இல்லாதது இவைகளே என்று ஆதாரபூவர்மாய் உலகுக்கு விளக்க, உலகப் பேரறிஞர் டாக்டர் அம்பேத்கர் படைத்து அளித்த மாபெரும் நூலே, புத்தரும் அவர் தம்மமும்.
அறிவுபூர்வச் சிந்தனைக்கு முழுப்பெயர் பவுத்தம்
நேர்மையான வாழ்வுக்கு வழிகாட்டும் நெறிக்குப் பெயர் பவுத்தம்
சமத்துவத்திற்கு வழிநடத்தும் தத்துவத்திற்குப் பெயர் பவுத்தம்
பரவுக பவுத்த நெறி
ஓங்குக பாபா சாகேப் புகழ்
தோழமையுடன்,
வீ. சித்தார்த்தா
(பெரியார் தாசன்)
======================================================================
சுதந்திரத்தின் வழி பெளத்தம்
(அம்பேத்கர் பெளத்தம் தழுவிய 50வது ஆண்டை நினைவு கூறல்)
- ஸ்டாலின் ராசாங்கம்
1985 டிசம்பரில் ஏதோ ஒரு நாள். மேல்நாட்டுச் சுற்றுப்பயணம் முடிந்து நான் சென்னை திரும்பி கொஞ்ச நாட்களே ஆகி இருந்தன. அன்று விடிவதற்கு இன்னும் கொஞ்ச நேரம் மிச்சம் இருந்தது.
கடுங்குளிரில், தேநீர்க் கடை வாயிலில், நானும், எக்ஸ்ரே மாணிக்கம் அவர்களும் உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டு இருந்தோம்.
வழக்கம்போல், பாபா சாகேப் அம்பேத்கர் பற்றிய எங்கள் பேச்சு ஒரு கட்டத்தில் அவருடைய தி புத்தா அன்ட் ஹிஸ் தம்மா (The Buddha and his Dhamma) பற்றிய செய்திக்குத் திரும்பியது. பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் இறுதி நூலான
அந்நூல் பற்றிய தனிச் சிறப்புகளை, அவர் அடுக்கிக் கொண்டே போனார்.
பேராசிரியரான நான் மாணவன் ஆனேன். எக்ஸ்ரே மாணிக்கம் ஆசிரியர் ஆனார். இருவரும் தேநீர் அருந்தவும் மறந்து போனோம். இமைக்கவும் மறந்தவனாய், இரு காதுகளையும் கூர்மையாக்கிக் கொண்டு, அவர் சொன்னவைகளை, மனதில் பதித்துக்
கொண்டே இருந்தேன்.
அந்தக் குளிர்கால அதிகாலையில், என் நெஞ்சில் வைத்த ஆர்வத் தீ கொழுந்து விட்டு எரிந்தது. அடுத்த நாள் சென்னை வ.உ.சி. நகர் தோழர் செல்வராஜைத் தேடிச்சென்று, அவரிடம் இருந்த அந்த நூலை, இரவல் பெற்று வந்தேன். மிகுந்த
ஆர்வத்தோடும், அளவிலா ஈடுபாட்டோடும், அதீதமான இரசனையோடும், அந்த அற்புத நூலைப் பயின்றேன். மகிழ்ந்தேன்.
சில நாட்களுக்குப் பின் என்னைச் சந்திக்க வந்த எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவரிடமும், அந்த நூலின் சில பகுதிகளின் சிறப்பை, இரசனையோடு விவரித்தேன்.
அந்த அற்புத நூலின் அழகிய வசனங்களில் சிலவற்றை மேற்கோள்களாகத் தமிழில் நான் விவரித்தபோது, வியந்து பாராட்டிய அவ்விருவரும், ‘பேராசிரியர் இந்த நூலை, முழுமையாகத் தமிழாக்க முயற்சி செய்யுங்களேன்’ என்றார்கள்.
இந்தத் தமிழ் ஆக்கத்திற்கான விதைத் தெளிப்பு இப்படித்தான் நடந்தது; இவர்களால்தான் நடந்தது.
என் பல வேலைகளுக்கு இடையில், அவ்வப்போது ஓய்வும்-உணர்வும் ஒத்துப் போகும்போதெல்லாம் இந்நூலின் பகுதிகளைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்து தொகுத்து வந்தேன்.
அதில் ஓரிரு அத்தியாயங்களை, அரக்கோணம் தோழர் பெருமாள் உதவியுடன் சிறு வெளியீடாகவும் கொண்டு வந்தேன். பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் இறுதி நூலான இதன் தமிழாக்கம் பற்றிய செய்தி எனது கட்டுரை வடிவில், சாவி வார இதழில் (19.9.90)
வெளியானது.
இதைப் படித்த அறிவு வழி இணை ஆசிரியர் தோழர் மு.பா. எழிலரசு, இவ்வரிய நூலின் தமிழ் ஆக்கத்தை விரைவில் தொடங்க வேண்டும் என்றும், அதற்கான ஏற்பாடுகளை உடனே செய்ய வேண்டும் எனவும், என்னைப் பார்க்கும்போதெல்லாம்
வற்புறுத்தி வந்தார். அவருடைய பெருமுயற்சியால், புத்தரும் அவர் தம்மமும் தமிழ் ஆக்க நூல் வெளியீட்டுக்குழு அமைக்கப்பட்டது.
என் தமிழ் ஆக்கம் அச்சாவதற்கு முன்பு, எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவராலும் முழுமையாகப் பரிசீலிக்கப்பட வேண்டும் என்று நான் வலியுறுத்தினேன். இக்கருத்தை, வெளியீட்டுக்கு குழு மகிழ்ச்சியுடன் ஆமோதித்தது. இந்தச் சுமை
மிகுந்த வேலையை, அவர்கள் இருவரும் மனமுவந்து ஏற்றார்கள். நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம், நாங்கள் மூவரும் தமிழ் ஆக்கப் பரிசீலனைக்காகப் பல மணி நேரங்கள் செலவழித்தோம்.
பரிசீலனை தொடங்கிய சில நாட்களிலேயே, என் தமிழ் ஆக்கத்தில் நான் செய்ய வேண்டிய அடிப்படை மாற்றங்கள் ஏராளம் என்பதை நான் புரிந்து கொண்டேன்.
அதுவரை, உலக சமயத் தத்துவம் பற்றிய என் ஆய்வு அறிவு, அதில் பவுத்தம் பற்றிய என் பொது அறிவு, ஆங்கில அறிவு, தமிழ் இலக்கிய அறிவு ஆகியவற்றை மட்டும் அடிப்படையாகக் கொண்டு, இப்பெருநூலைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்து இருந்த நான்,
இந்நூலின் தமிழ் ஆக்கத்திற்கு இவை மட்டும் போதாது என்று புரிந்து கொண்டேன்.
பவுத்தத்தை பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் பார்வையில் நான் புரிந்து கொள்ள, எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவரும் பெரிதும் உதவினர்.
ஒவ்வொரு பரிசீலனையின் போதும், இந்தப் புதிய நோக்கில், புதிய தமிழ் ஆக்கம் செய்து இருந்த நான், இந்நூலின் தமிழ் ஆக்கத்திற்கு இவை மட்டும் போதாது என்று புரிந்து கொண்டேன். புதுப்புது வார்த்தைகளைப் பிரசவித்தேன்.
பல்வேறு பணிகளுக்கு இடையில், இப்பணியைச் செய்ய நேரிட்டதால், தமிழ் ஆக்கமும், பரிசீலனையும் மிகமிகத் தாமதமாயிற்று.
வெளியீட்டுக் குழு அமைக்கப்பட்டபோது, ‘இதோ தமிழாக்கம் தயார்’ என்று நான் செய்த அறிவிப்பின்படி நடந்து கொள்ளாமல் போய்விட்டது.
இத் தமிழ் ஆக்கத்திற்காக, பாபா சாகேப் அவர்களின் மூல நூலைப் பயிலப்பயில, நான் பவுத்தத்தில் மெல்ல மெல்லக் கரைந்து கொண்டு இருந்தேன்.
இதற்கு இடையில், எக்ஸ்ரே-எரிமலை இருவரின் அழைப்பின் பேரில், 1991 இல் நாக்பூர் தீக்ஷா பூமிக்குச் சென்று வந்தேன். பாபா சாகேப்போடு பவுத்தம் ஏற்ற பெரியவர் எம்.டி. பஞ்ச்பாய் போன்றோரைச் சந்தித்து பவுத்த விளக்கம் பெற்றேன்.
அந்த உந்துதலின் அடிப்படையில், 1991 ஜூலையில், முறைப்படி தீக்ஷா பெற்று பவுத்தனாகி, என் இயற்பெயரை, ‘வீ. சித்தார்த்தன்’ என மாற்றிக் கொண்டேன். தமிழ் நாடு அரசு இதழிலும் (கெசட்) இச்செய்தி பதிவு ஆகி வெளியானது.
மீண்டும் 1992 இல் நாக்பூர் சென்று, இந்தோரா பவுத்த விஹார் தலைமைப் பிக்கு சஹாய் அவர்களைச் சந்தித்து, இந்நூல் குறித்துச் சில விளக்கங்களைப் பெற்று வந்தேன்.
இவ்விதமான மொழி ஆக்கத் தாமதத்திற்கு முதற்காரணமும், முழுக்காரணமும் நானே; என் ஓய்வு இன்மையே. என் தமிழ் ஆக்கத்தைச் செழுமைப்படுத்த எனக்குத் தேவைப்பட்ட கால அவகாசமே!
1991 அக்டோபர் தொடங்கி, ஏறத்தாழ இரண்டு ஆண்டுகள் உருண்டு ஓடிய பின், 1993 மே முதல் நாள்தான், முழுத் தமிழ் ஆக்கத்தையும் என்னால் வெளியீட்டுக் குழுவிடம் ஒப்படைக்க முடிந்தது.
இந்தியர் அனைவரையும் சமத்துவ நெறியாளராய், சமதர்மச் சிந்தனையாளராய் ஆக்கக்கூடிய இவ்வரிய பெரிய ஆங்கில நூலை, தமிழ் ஆக்கம் செய்ய எனக்குக் கிடைத்த வாய்ப்பு என் வாழ்நாளில் எனக்குக் கிடைத்த மிகப் பெரும்பேறு.
இவ்வரிய நூலின் தமிழ் ஆக்கம் என்னால் செய்யப்பட்டு, எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவராலும், இரவு பகலாய்ப் பரிசீலிக்கப்பட்டது.
எங்கள் பரிசீலனை முறை இதுதான்...
ஆங்கில மூலத்தை ஒவ்வொரு வசனமாய் எரிமலை இரத்தினம் படிப்பார். உடனே, அதற்கு உரிய என் தமிழ் ஆக்கத்தை நான் படிப்பேன். இரண்டையும் கூர்ந்து கவனிப்பார் எக்ஸ்ரே மாணிக்கம்.
பின்னர், கருத்து மயக்கமோ, மொழி ஆக்கத் தடுமாற்றமோ இல்லாமல், தமிழ் ஆக்கம் சிறப்பாக உள்ளதா என அவர்கள் இருவரும் மிகக் கூர்மையாகக் கவனிப்பார்கள். செழுமைப்படுத்தப்பட வேண்டியது இருப்பின், சுட்டிக் காட்டுவார்கள். விவாதம்
மேற்கொள்ளப்பட்டு, தேவை இருப்பின் திருத்தம் செய்வோம்.
சில நேரங்களில் ஒரு வசனத்தைச் சரி பார்க்க ஒரு ஒரு மணி நேரம் கூட ஆகும்.
இந்தப் பரிசீலனையில், நாங்கள் எதிர்கொண்ட பல சிக்கல்களையும், ஒன்றிரண்டு எடுத்துக்காட்டுகளையும் இங்கே நினைவு கூர்கிறேன்.
கடவுள் இருப்பு, தேவர்கள் இருப்பு, ஆன்மா இருப்பு, சொர்க்கம்-நரகம் ஆகியவற்றை, ஒட்டுமொத்தமாய் நிராகரித்தவர் புத்தர். அதே கருத்து உடையவர் டாக்டர் பாபா சாகேப் அம்பேத்கர்.
இதை நன்கு உணர்ந்த நாங்கள், மூல நூலில் பக்கம் 4 இல், 4-2 ஆம் வசனத்தில், ....the gods over the space of the sky என வரும் இடத்தைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்வதில் பெரும் விவாதத்தை மேற்கொள்ள நேர்ந்தது.
நேரடியாக இதன் தமிழ் ஆக்கம் இதுதான்: ‘வான் மேல் வாழும் கடவுளர்.’
ஆனால், கடவுள் மறுப்பாளரான புத்தரின் தம்ம விளக்க நூலில் இது எப்படி வரும்?
இங்கே கடவுள் என்பது, உயர்நிலை அடைந்தோரை உணர்த்துவது.
பெரும் விவாதத்திற்குப்பின், இந்த வசனத்தை இப்படி மொழிபெயர்த்தேன்.
‘வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து, வான்புகழ் எய்தியவர்கள்.’
புத்தரின் வாழ்க்கை நிகழ்ச்சியைக் கூறும் இப்பகுதியை, பவுத்தத் தத்துவத்தையோ, பாபா சாகேப்பின் கருத்தையோ காயப்படுத்தாமல், திருக்குறள் உதவியோடு, தமிழ் ஆக்கிவிட்ட, திருப்தியில் தொடர்ந்தோம். செலவு ஒரு மணி நேரம்; வரவு கடல்
அளவு மகிழ்ச்சி.
மூல நூலில் வேறு மதங்களைக் குறிக்கவும் Religion என்ற சொல் வரும். பவுத்தத்தைக் குறிக்கும் சில இடங்களிலும் Religion என்ற சொல் வரும். Religion வேறு, Dhamma வேறு என்று விளக்க ஒரு தனி அதிகாரமே இந்நூலில்
எழுதி உள்ள பாபா சாகேப்பின் கருத்துக்கு மாறாகி விடாமல், இச்சொல்லைத் தமிழ் ஆக்கம் செய்ய விவாதித்தோம்.
எனவே, வேறு மதங்களைக் குறிக்கும் இடத்தில் Religion என்பதை மதம் என்றும், பவுத்தத்தைத் குறிக்கும் இடத்தில் Religion என்பதை, சமயம் என்றும் மொழிபெயர்த்தேன். எக்ஸ்ரே-எரிமலை இருவரும் மகிழ்ச்சியுற்றார்கள்.
Rely - சார்ந்திரு என்னும் சொல்லைப் பகுதியாய்க் கொண்ட Religion மதம் என்பது, பவுத்தத்திற்குப் பொருந்தாது. அமைத்தல், உருவாக்கல், சமைத்தல் என்பதைப் பகுதியாகக் கொண்ட, ‘சமயம்’ என்பதே பவுத்தத்திற்குப் பொருந்தும் என
முடிவு எடுத்தோம்.
Nibbana என்பதை, நிர்வாணம் எனத் தமிழில் ஆக்கி இருந்தேன். ‘நிர்வாணம்’ வேறு, ‘நிப்பானம்’ வேறு என விளக்கினார் எக்ஸ்ரே மாணிக்கம். நூல் முழுதும் ‘நிப்பானம்’ என மாற்றினோம்.
Low and Lowly என்பதன் நேரடித் தமிழ் ஆக்கம், ‘தாழ்ந்தவர்களும், தாழ்த்தப்பட்டவர்களும்’ என வரும். இதைக் காரணத்தோடு மாற்றச் சொன்னார் எரிமலை இரத்தினம். எனவே, ‘உரிமை மறுக்கப்பட்டவர்களும்,
உதாசீனப்படுத்தப்பட்டவர்களும்’ எனத் தமிழ் ஆக்கம் செய்தோம்.
இந்து மத உயிர்ப்பலிச் சடங்கும், ஆங்கிலத்தில் Sacrifice என்றே குறிக்கப்படுகிறது. தன்னலம் அற்ற, தன்னை அர்ப்பணித்தல் என்னும் பவுத்த நெறியும், ஆங்கிலத்தில் Sacrifice என்றே குறிக்கப்படுகிறது. முன்னதை ‘யாகம்’ என்றும்,
பின்னதைத் ‘தியாகம்’ என்றும் தமிழில் ஆக்கி இருந்தேன். பரிசீலனைக் குழுவின் பாராட்டுக் கிடைத்தது.
மூல நூலின் 190 ஆம் பக்கத்தில், புத்தரின் கூற்றாக, ஒரு அருமையான ஆங்கிலக் கவிதையை அமைத்து உள்ளார் அறிஞரில் பேரறிஞர், இலக்கியச் செம்மல் பாபா சாகேப் அம்பேத்கர்.
புத்தரின் தத்துவப் பிழிவாய், பாபா சாகேப் அம்பேத்கரால் அளிக்கப்பட்டு உள்ள இவ்வாங்கிலக் கவிதையை, கவிதையாகவே தமிழ் ஆக்கம் செய்தேன்.
பரிசீலனையில் தோழர் எரிமலை இரத்தினம், ‘கண்கொத்திப் பாம்பு’ என்பார்களே, அப்படி ஆகி விட்டார். ஆங்கிலத்தில் வந்து உள்ள எல்லாச் சொற்களும் கருத்துகளும் தமிழில் வந்து உள்ளதா? அதில் வராத சொல்லோ, கருத்தோ வந்து
விடவில்லையே என, வரிவரியாய்- ஏன் வார்த்தை வார்த்தையாய் கவனித்துக் கொண்டு இருந்தார்.
இறுகிய அவர் முகத்தையே இமை கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். அரை மணி நேரம் கழித்து மெல்லத் தலை அசைத்தார். மிக மெல்லப் புன்னகைத்தார். அவர் உடன்பாட்டின் அடையாளங்கள் இவை.
படுகூர்மையாய்க் கவனித்துக் கொண்டு இருந்த எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், பாய்ந்து வந்து கை கொடுத்துப் பாராட்டினார்.
அக்கவிதை, இந்நூலில் பதிவு ஆகி உள்ளது.
இவ்வரிய நூலின் தமிழ் ஆக்கத்தைச் செம்மைப்படுத்துவதில் பரிசீலனைக் குழுவினர் காட்டிய அக்கறை, செலவழித்த நேரம், கொண்டு இருந்த கவனம் ஆகியவற்றை, ஒரு சிறிதேனும் எடுத்துக்காட்டவே இவ்வளவும் எழுதினேன்.
இந்தியாவில் மூட நம்பிக்கை வெறி அடங்கி, சமத்துவ சமதர்ம ஆட்சி முறை அமைய, பகுத்தறிவு மலர, உண்மை மதச் சார்பு இன்மை ஓங்க, பவுத்தம் பரவ வேண்டும். அதற்கு, பாபா சாகேப் அம்பேத்கரின் The Buddha and His Dhamma
பயிலப்பட வேண்டும்.
இந்த வாய்ப்பு, தமிழர்களுக்குக் கிடைத்திட வேண்டும் என்பதற்கான என் எளிய முயற்சியே இத்தமிழ் ஆக்கம்.
இவ்விதமாக, என் மொழி ஆக்கப் பணி முற்றிலுமாய் முடிவுற்ற பின்னர், இத்தமிழ் ஆக்கம் பாபா சாகேப் எழுதியது எழுதியவாறே, உள்ளது உள்ளபடியே, பதவுரை, பொழிப்புரை, கருத்துரை அனைத்தும் கொண்டதாய், நடை இனிமையும், மூல நூலோடு
நல்லிணக்கமும் கொண்டதாய் உள்ளது என இந்நூலைப் பரிசீலித்த எக்ஸ்ரே மாணிக்கம், எரிமலை இரத்தினம் இருவரும் ஒப்புக் கொண்ட பின்தான், இந்நூல் அச்சுக்கு அளிக்கப்பட்டது. இந்நூலுக்கு விதை தெளித்த அவர்கள் இருவரும்தான், நான் கனி
பறிக்கவும் காரணம் ஆனார்கள். அவர்கள் இருவருக்கும் என் நெஞ்சம் நிறைந்த நன்றி.
இதன் மூல நூலில் பாகம், பகுதி, பிரிவு, அத்தியாயம் என்ற வகையில் பகுப்புகள் செய்யப்பட்டு உள்ளன. அதற்கான வசன எண்கள், ஒவ்வொரு அத்தியாயத்தோடும் முடிவுறும். அதனால் ஒரு வசனத்தைச் சுட்டிக்காட்டிச் சொல்வது மிகச் சிரமம். ஆனால்,
இத்தமிழ் ஆக்கத்தைப் பயில்கையில், எந்த ஒரு வசனத்தையும் உடனே இனங்கண்டு எடுத்தாள உதவியாக ஒரு புதிய ஏற்பாடு செய்யப்பட்டு உள்ளது. நூல் தொடக்கம் முதல் முடிவு வரை, அனைத்து வசனங்களுக்கும் தொடர் வரிசை எண் வழங்கப்பட்டு
உள்ளது.
சுருக்கமாகச் சொன்னால்....
பவுத்தத்தில் சாமி இல்லை; சடங்கு இல்லை; சாதி இல்லை; மாயம் இல்லை; மந்திரம் இல்லை; பூஜை இல்லை; பிரார்த்தனை இல்லை; எல்லாவற்றுக்கும் மேலாய் தனி உடைமைச் சுரண்டல் இல்லை; இவைகளில் எதுவொன்று இருப்பதும் பவுத்தம்
இல்லை.
பவுத்தத்தில் அன்பு உண்டு, அறிவு உண்டு, சமத்துவம் உண்டு, சமதர்மம் உண்டு, ஒழுக்கம் உண்டு, இரக்கம் உண்டு, வீரம் உண்டு, விவேகம் உண்டு, இவைகளில் எதுவொன்று இல்லாததும் பவுத்தம் இல்லை.
பவுத்தத்தில் உள்ளது இவைகளே; இல்லாதது இவைகளே என்று ஆதாரபூவர்மாய் உலகுக்கு விளக்க, உலகப் பேரறிஞர் டாக்டர் அம்பேத்கர் படைத்து அளித்த மாபெரும் நூலே, புத்தரும் அவர் தம்மமும்.
அறிவுபூர்வச் சிந்தனைக்கு முழுப்பெயர் பவுத்தம்
நேர்மையான வாழ்வுக்கு வழிகாட்டும் நெறிக்குப் பெயர் பவுத்தம்
சமத்துவத்திற்கு வழிநடத்தும் தத்துவத்திற்குப் பெயர் பவுத்தம்
பரவுக பவுத்த நெறி
ஓங்குக பாபா சாகேப் புகழ்
தோழமையுடன்,
வீ. சித்தார்த்தா
(பெரியார் தாசன்)
======================================================================
சுதந்திரத்தின் வழி பெளத்தம்
(அம்பேத்கர் பெளத்தம் தழுவிய 50வது ஆண்டை நினைவு கூறல்)
- ஸ்டாலின் ராசாங்கம்
இந்து மதத்தைச் சீர்திருத்தம் செய்வது நமது நோக்கம் அல்ல. அது நமது செயற்பாட்டிற்கான களமும் அல்ல. நம் நோக்கமெல்லாம் சுதந்திரத்தைப் பெறுவது மட்டுமே. -அம்பேத்கர்
அம்பேத்கர் பௌத்தத்தை நோக்கி ஏன் சென்றார் என்னும் கேள்வியைப் பற்றி அவர் இப்படிச் சொன்னார்: “இந்தியாவில் தீண்டத்தகாதார் என அறியப்படும் சமூகத்தில் பிறந்த காரணத்தினால் தான்” என்று. மதம் என்னும் வழமையான அர்த்தத்தில் அவர் மதம் ஒன்றை சிபாரிசு செய்யவில்லை. மதம் குறித்த வரையறையை விட மதத்தினால் ஆளப்படும் நடத்தை விதிமுறைகள் குறித்து விளக்கத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளித்தார். சமுதாய அமைப்பைக் கட்டிக் காக்கும் இந்த நடத்தை முறைகளை வைத்தே அவர் இந்து மதத்தை நிராகரித்ததும் பௌத்தத்தை மறுஉயிர்ப்பு செய்ததும் நடந்தது. மதம் தொடர்பான எல்லாவித அறிதல்களுடன் விவாதங்களைத் தம் எழுத்துக்களில், பேச்சுக்களில் அவர் மேற்கொள்கிறார்.
சமூகக் குழுவினர் மதமாயிருக்கும் போதுதான் மற்ற சமூகத்துடன் நெருங்கிய தொடர்பை உண்டாக்கவும், பலத்தினைப் பெறவும் முடியும் என்று கருதிய அம்பேத்கர் இந்து மதத்தின் அடிப்படையும், நடத்தை விதிமுறைகளும் அதற்கு எதிராய் இருப்பதோடு பாகுபாட்டையே அதுதன் உயிராகக் கொண்டிருப்பதையும் தேர்ந்த படிப்பறிவின் துணைகொண்டு கண்டு கொண்டார். அம்பேத்கரின் மதமாற்றம் பற்றி பேசும் பலரும் பூனா ஒப்பந்தம், 1927 சௌதார் குளம் விவகாரம், உள்ளிட்ட பிரச்சினைகளுக்கு அளவுக்கதிகமான முக்கியத்துவம் தந்து மதமாற்றம் என்பதற்கு ‘விரக்தி’என்பதான தோற்றத்தை ஏற்படுத்தி விடுகின்றனர். நேரடியாக எதிர்கொண்ட அரசியல் பிரச்சினையெனும் அளவில் அவைகளுக்கான முக்கியத்துவத்தை மறுக்க முடியாது, என்றாலும் “தீண்டாமை என்பது ஏதோ குறுகிய கால சுருக்கமான ஒன்று அன்று. அது நிலையானது. இன்னும் சுருக்கமாக தெளிவாகச் சொல்ல வேண்டுமானால் இந்துக்களுக்கும் தீண்டப் படாதோருக்கும் இடையே நடைபெறும் நிலையான போராட்டம் இது” என்று கூறுவதன் மூலம் சாதியமைப்பின் மரபுரீதியான தாக்கத்தினை எதிர் கொள்ளவே நீண்டகால அனுபவத்தின் அடிப்படையிலே மதமாற்றத்தினை அவர் சிபாரிசு செய்தார்.
சாதி ஒழிப்பு, மதமாற்றம், சனநாயகம் ஆகியவை குறித்து அவர் கொண்டிருந்த கருத்துக்கள் முற்றிலும் புதியவை. மதமாற்றம் பற்றிய அவரது அணுகுமுறையை அவருக்கான பல்வேறுபட்ட அறிவுத்துறை புலமையிலிருந்து விளங்கிக் கொள்வது இங்கு குறைவே, மதம் மாறப் போவதான அறிவிப்பை வெளியிட்ட 1936ம் ஆண்டுக்கு முன்பிருந்தே மதம் தொடர்பான படிப்புகளில் ஆர்வங் கொண்டிருந்த அவர் மதம் மாறுவது என்று முடிவெடுத்தபின் 1940களின் தொடக்கத்திலேயே மதங்கள் குறித்த ஒப்பியல் ஆய்வினை செய்து முடித்திருந்தார். இதற்கிடையே பல்வேறு மதத் தலைவர்களும் அவரைச் சந்தித்தனர்.
அம்பேத்கர் “அறிவியலை நன்கறிந்த நவீன மனிதரொருவர் மதம் ஒன்றை ஏற்க விரும்பினால் அவருக்கேற்ற மதம் புத்தரின் மதம் மட்டுந்தான்” என்றார். இறுதியாக 1956ம் ஆண்டு அக்டோபர் 14ம் நாள் நாக்பூரில் ஏராளமான மக்களோடு பௌத்தம் தழுவினார் பௌத்தத்தை அறிவியல் ரீதியாக விளக்கியதாலேயே மகாபோதி சொசைட்டி கூட கடுமையாக விமர்சித்ததோடு பௌத்தம் தழுவியவர்களை நியோ - புத்தீஸ்டு என்றும் சொன்னது. (இதனை முன்னுணர்ந்த அயோத்திதாசர் கோட்பாட்டு ரீதியாகவே பூர்வ பௌத்தர் என்று அழைத்தார்) இந்திய தொல்குடி மக்களின் வழிபாடு, கிறித்துவ - இசுலாமிய மதங்களுக்கு மாறுவதாய் கிட்டும் சமத்துவம் பற்றயெல்லாம் அம்பேத்கர் அறிந்திருக்கிறார்.
இங்கு அம்பேத்கருக்கு பௌத்தம் மீதான ஆர்வம் ஈடுபாடு எங்கிருந்து உருவானது என்று ஆராய வேண்டிய அவசியமும் எழுகிறது. அவர் சிறுவனாக இருந்த காலத்திலேயே தமிழகத்தில் தீண்டப்படாதாரிடையே பௌத்த மறுமலர்ச்சி உருவாகியிருந்தது. இப்பௌத்த முன்னெடுப்புகள் அவருள் தாக்கம் ஏற்படுத்தின என்பதற்கு வெளிப்படையான ஆதாரங்கள் ஏதுமில்லை. என்றாலும் அயோத்திதாசரின் பௌத்த மையமாக விளங்கிய கோலார் தங்கவயலோடு அவர் அதிகமும் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். வட ஆற்காட்டு மாவட்ட தலித்துகளே தங்கவயலில் சாக்கைய பௌத்த சங்கங்களை நடத்தினர். அதன் தொடர்ச்சியாகவே அம்பேத்கரின் அரசியலை அவர்கள் ஏற்றிருந்தனர். அம்பேத்கர் உருவாக்கிய சுதந்திரா தொழிலாளர் கட்சி, அகில இந்திய ஷெட்யுல்டு பெடரேஷன் (SCF) இயக்கமும் செல்வாக்கோடு திகழ்ந்த பகுதியாகும். இங்கு 2 முறை வருகை தந்த அம்பேத்கர் தலித்துகளின் கடந்த கால செயற்பாடுகளை அறியாதிருக்க முடியாது. இங்கு அப்பாதுரையார் போன்றோரை யெல்லாம் சந்தித்து திரும்பிய அம்பேத்கரின் நூலகத்தில் இருந்த ஒரே நூலாக அயோத்திதாசரின் பௌத்த மார்க்க வினா-விடை நூல் இருந்தது என்று சொல்லப்படுகிறது. இவையெல்லாம் மறைமுகமான ஆதாரங்கள் மட்டுமே.
அம்பேத்கர், அயோத்திதாசரின் சமகாலத்தில் செயற்பட்ட பேராசிரியர் லட்சுமி நரசுவின் Essence of Buddhism நூலை 1948ல் பதிப்பிக்கிறார். லட்சுமி நரசுவின் Religion of the modern Buddihist நூலும் கையெழுத்துப் பிரதியாகவே அம்பேத்கரிடம் இருந்தது. Essence of Buddhism நூலின் பதிப்புரையில் லட்சுமிநரசுவை சிறப்பாக பேசியிருப்பினும் அவர் தன்னுள் செலுத்திய பாதிப்பு குறித்து அவர் வெளிப்படையாக ஏதும் பேசவில்லை. எனினும் தமிழகத்தின் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கம் அவரிடமிருந்தது என்று துணிந்து கூறலாம்.
உண்மையில் மிகச்சிறிய வயதிலேயே புத்தரால் அவர் கவரப்பட்டிருந்தார். அம்பேத்கர் நான்காம் வகுப்பில் தேர்வு பெற்றதற்காக மகர் சமூக மக்கள் அம்பேத்கருக்கு பாராட்டு கூட்டம் நடத்தினர். அக்கூட்டத்தில் அவர் தந்தையின் நெருங்கிய நண்பர் தாதா கெலூஸ்கர் என்பவர் “பரோடா சாயாஜிராவ் கீழைத்தேய நூல் வரிசை”க்காக தானெழுதிய புத்தரின் வாழ்க்கைக் குறித்த நூலை அம்பேத்கருக்கு பரிசாக வழங்கினார். தன்னை அந்நூல் தன்னை அதிகம் பாதித்ததாகவும் அது போன்ற நூல்களை அறிமுகப்படுத்தாமல் ராமாயணம் போன்ற நூல்களையே அறிமுகப்படுத்திய தன் தந்தையின் மீதான விமர்சனத்தையும் அவர் எழுதிச் செல்லுகிறார். அதே போல பௌத்தமே தான் மாறவிருக்கும் மதம் என்று அறிவிக்காத முன்பே அவருடைய நூல் நிலையத்தில் புத்தமதத்திற்கு முதன்மை அளித்திருந்தார் என்று டி.சி.அஹிர் என்பவர் கூறுகிறார். அதோடு அம்பேத்கர் கற்றிருந்த மானுட சமூகவியல் போன்ற துறைகளும் மதம் பற்றிய அவரது கருத்தை உருவாக்கியிருந்தன. மீராநந்தா போன்ற ஆய்வாளர்கள் ஜான்டூயி போன்ற மேலைநாட்டு மனிதாய சிந்தனையாளர்களின் தாக்கத்தினையும் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர்.
அதோடு சுதந்திரமான சமூக அமைப்பு என்பதற்கேற்பவே தன்னுடைய தேசியம், சனநாயகம், மதச்சார்பின்மை என்பவைகளையும் மறுவரையறை செய்திருந்தார். பிறர் கூறும் சனநாயகம் எது? எவை? என்பதிலிருந்து அடிப்படையிலேயே அம்பேத்கர் மாறுபட்டிருந்தார். சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம் என்னும் சனநாயக அம்சங்களை ஐரோப்பிய மரபிலிருந்து மட்டுமல்ல தொன்மையான பௌத்த கருத்து களிலிருந்தும் அவர் முன்னெடுக்கிறார். மதமொன்றின் கோட்பாடு அடிப்படை பற்றி பேசும்போது “சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம் என்ற கொள்கை சனநாயகத்துக்கு இணக்கமான தாயிருக்க வேண்டும்” என்று கூறுவதின் மூலம் சனநாகய அம்சத்தையும் மத அடிப்படையையும் அவர் இணைக்கும் புள்ளியை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.
இறுதியாக பௌத்தத்தை அவர் மார்க்சியத்தோடு ஒப்பிட்டு விவாதித்திருப்பது சுவைமிகுந்த பகுதியாகும். அதோடு மார்க்சியர்களின் மீது கொண்டிருந்த நெருக்கத்தையும் அது காட்டுகிறது. “.. இவர்கள் இருவரையும் கற்று இவ்விருவருடைய கொள்கைகளிலும் ஈடுபாடு கொண்டுள்ளவன்” என்ற முறையில் இரண்டு தத்துவங்களின் குறிக்கோள்களும் ஒன்றாக இருப்பதை சுட்டிக் காட்டுகிறார். ஆனால் மார்க்சியத்தின் வழிமுறை களை விமர்சிக்கிறார். “குறிக்கோளை அறிந்து கொள்வதை விட அதன் வழிமுறைகளை அறிந்து கொள்வது அதிக முக்கியம்” என்னும் கருத்தையும் அவர் மார்க்சியத்தின் புறவயமான மாற்றம் என்பதை மறுக்கிறார். சாதி ஒழிப்பு என்பது புற அளவில் நடைபெறக் கூடிய ஒன்று மட்டுமல்ல. சாதி ஒழிப்பு மனமாற்றம் சார்ந்ததாக இருக்கும் என்பது அவர் கணிப்பு. மன அமைப்பை வழி நடத்தக் கூடிய பண்பாட்டு நடத்தை மாற்றத்துக்கு முன்னுரிமை தருகிறார். பௌத்தம் மனம் மற்றும் உடல் என்பதின் வழியாக சமூக மனிதனை அணுகுகிறது.
இந்நிலையில் மனித வாழ்வை எந்திரத் தனமாக மார்க்சியம் கருதுவதாக பேசும் அம்பேத்கர் அதன் வழிமுறைகளை விமர்சிக்கிறார். கம்யூனிச நாடுகளின் சிதைவுக்கு காரணமாக அதன் வழிமுறைகளையே காரணமாக இன்னும் பேசுகிறோம். அம்பேத்கரின் விமர்சனமும் அதைப் பற்றியதுதான். இந்த இடத்தில் அவரின் முடிவு சரியா? தவறா? என்று விவாதிப்பது நோக்கமல்ல மாறாக அவர் இதனை எவ்வாறு புரிந்து கொண்டார் என்பதே இங்கு முக்கியம். குறிப்பாக அவர் எட்டும் முடிவுகளின் அடிப்படையாக சாதி ஒழிப்பு என்பதும் சமூகத்தின் கூட்டு நினைவை உருவாக்குவது என்பதும் அமைந்து நிற்கிறது.
அம்பேத்கர் பௌத்தத்தை நோக்கி ஏன் சென்றார் என்னும் கேள்வியைப் பற்றி அவர் இப்படிச் சொன்னார்: “இந்தியாவில் தீண்டத்தகாதார் என அறியப்படும் சமூகத்தில் பிறந்த காரணத்தினால் தான்” என்று. மதம் என்னும் வழமையான அர்த்தத்தில் அவர் மதம் ஒன்றை சிபாரிசு செய்யவில்லை. மதம் குறித்த வரையறையை விட மதத்தினால் ஆளப்படும் நடத்தை விதிமுறைகள் குறித்து விளக்கத்திற்கு முக்கியத்துவம் அளித்தார். சமுதாய அமைப்பைக் கட்டிக் காக்கும் இந்த நடத்தை முறைகளை வைத்தே அவர் இந்து மதத்தை நிராகரித்ததும் பௌத்தத்தை மறுஉயிர்ப்பு செய்ததும் நடந்தது. மதம் தொடர்பான எல்லாவித அறிதல்களுடன் விவாதங்களைத் தம் எழுத்துக்களில், பேச்சுக்களில் அவர் மேற்கொள்கிறார்.
சமூகக் குழுவினர் மதமாயிருக்கும் போதுதான் மற்ற சமூகத்துடன் நெருங்கிய தொடர்பை உண்டாக்கவும், பலத்தினைப் பெறவும் முடியும் என்று கருதிய அம்பேத்கர் இந்து மதத்தின் அடிப்படையும், நடத்தை விதிமுறைகளும் அதற்கு எதிராய் இருப்பதோடு பாகுபாட்டையே அதுதன் உயிராகக் கொண்டிருப்பதையும் தேர்ந்த படிப்பறிவின் துணைகொண்டு கண்டு கொண்டார். அம்பேத்கரின் மதமாற்றம் பற்றி பேசும் பலரும் பூனா ஒப்பந்தம், 1927 சௌதார் குளம் விவகாரம், உள்ளிட்ட பிரச்சினைகளுக்கு அளவுக்கதிகமான முக்கியத்துவம் தந்து மதமாற்றம் என்பதற்கு ‘விரக்தி’என்பதான தோற்றத்தை ஏற்படுத்தி விடுகின்றனர். நேரடியாக எதிர்கொண்ட அரசியல் பிரச்சினையெனும் அளவில் அவைகளுக்கான முக்கியத்துவத்தை மறுக்க முடியாது, என்றாலும் “தீண்டாமை என்பது ஏதோ குறுகிய கால சுருக்கமான ஒன்று அன்று. அது நிலையானது. இன்னும் சுருக்கமாக தெளிவாகச் சொல்ல வேண்டுமானால் இந்துக்களுக்கும் தீண்டப் படாதோருக்கும் இடையே நடைபெறும் நிலையான போராட்டம் இது” என்று கூறுவதன் மூலம் சாதியமைப்பின் மரபுரீதியான தாக்கத்தினை எதிர் கொள்ளவே நீண்டகால அனுபவத்தின் அடிப்படையிலே மதமாற்றத்தினை அவர் சிபாரிசு செய்தார்.
சாதி ஒழிப்பு, மதமாற்றம், சனநாயகம் ஆகியவை குறித்து அவர் கொண்டிருந்த கருத்துக்கள் முற்றிலும் புதியவை. மதமாற்றம் பற்றிய அவரது அணுகுமுறையை அவருக்கான பல்வேறுபட்ட அறிவுத்துறை புலமையிலிருந்து விளங்கிக் கொள்வது இங்கு குறைவே, மதம் மாறப் போவதான அறிவிப்பை வெளியிட்ட 1936ம் ஆண்டுக்கு முன்பிருந்தே மதம் தொடர்பான படிப்புகளில் ஆர்வங் கொண்டிருந்த அவர் மதம் மாறுவது என்று முடிவெடுத்தபின் 1940களின் தொடக்கத்திலேயே மதங்கள் குறித்த ஒப்பியல் ஆய்வினை செய்து முடித்திருந்தார். இதற்கிடையே பல்வேறு மதத் தலைவர்களும் அவரைச் சந்தித்தனர்.
அம்பேத்கர் “அறிவியலை நன்கறிந்த நவீன மனிதரொருவர் மதம் ஒன்றை ஏற்க விரும்பினால் அவருக்கேற்ற மதம் புத்தரின் மதம் மட்டுந்தான்” என்றார். இறுதியாக 1956ம் ஆண்டு அக்டோபர் 14ம் நாள் நாக்பூரில் ஏராளமான மக்களோடு பௌத்தம் தழுவினார் பௌத்தத்தை அறிவியல் ரீதியாக விளக்கியதாலேயே மகாபோதி சொசைட்டி கூட கடுமையாக விமர்சித்ததோடு பௌத்தம் தழுவியவர்களை நியோ - புத்தீஸ்டு என்றும் சொன்னது. (இதனை முன்னுணர்ந்த அயோத்திதாசர் கோட்பாட்டு ரீதியாகவே பூர்வ பௌத்தர் என்று அழைத்தார்) இந்திய தொல்குடி மக்களின் வழிபாடு, கிறித்துவ - இசுலாமிய மதங்களுக்கு மாறுவதாய் கிட்டும் சமத்துவம் பற்றயெல்லாம் அம்பேத்கர் அறிந்திருக்கிறார்.
இங்கு அம்பேத்கருக்கு பௌத்தம் மீதான ஆர்வம் ஈடுபாடு எங்கிருந்து உருவானது என்று ஆராய வேண்டிய அவசியமும் எழுகிறது. அவர் சிறுவனாக இருந்த காலத்திலேயே தமிழகத்தில் தீண்டப்படாதாரிடையே பௌத்த மறுமலர்ச்சி உருவாகியிருந்தது. இப்பௌத்த முன்னெடுப்புகள் அவருள் தாக்கம் ஏற்படுத்தின என்பதற்கு வெளிப்படையான ஆதாரங்கள் ஏதுமில்லை. என்றாலும் அயோத்திதாசரின் பௌத்த மையமாக விளங்கிய கோலார் தங்கவயலோடு அவர் அதிகமும் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். வட ஆற்காட்டு மாவட்ட தலித்துகளே தங்கவயலில் சாக்கைய பௌத்த சங்கங்களை நடத்தினர். அதன் தொடர்ச்சியாகவே அம்பேத்கரின் அரசியலை அவர்கள் ஏற்றிருந்தனர். அம்பேத்கர் உருவாக்கிய சுதந்திரா தொழிலாளர் கட்சி, அகில இந்திய ஷெட்யுல்டு பெடரேஷன் (SCF) இயக்கமும் செல்வாக்கோடு திகழ்ந்த பகுதியாகும். இங்கு 2 முறை வருகை தந்த அம்பேத்கர் தலித்துகளின் கடந்த கால செயற்பாடுகளை அறியாதிருக்க முடியாது. இங்கு அப்பாதுரையார் போன்றோரை யெல்லாம் சந்தித்து திரும்பிய அம்பேத்கரின் நூலகத்தில் இருந்த ஒரே நூலாக அயோத்திதாசரின் பௌத்த மார்க்க வினா-விடை நூல் இருந்தது என்று சொல்லப்படுகிறது. இவையெல்லாம் மறைமுகமான ஆதாரங்கள் மட்டுமே.
அம்பேத்கர், அயோத்திதாசரின் சமகாலத்தில் செயற்பட்ட பேராசிரியர் லட்சுமி நரசுவின் Essence of Buddhism நூலை 1948ல் பதிப்பிக்கிறார். லட்சுமி நரசுவின் Religion of the modern Buddihist நூலும் கையெழுத்துப் பிரதியாகவே அம்பேத்கரிடம் இருந்தது. Essence of Buddhism நூலின் பதிப்புரையில் லட்சுமிநரசுவை சிறப்பாக பேசியிருப்பினும் அவர் தன்னுள் செலுத்திய பாதிப்பு குறித்து அவர் வெளிப்படையாக ஏதும் பேசவில்லை. எனினும் தமிழகத்தின் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கம் அவரிடமிருந்தது என்று துணிந்து கூறலாம்.
உண்மையில் மிகச்சிறிய வயதிலேயே புத்தரால் அவர் கவரப்பட்டிருந்தார். அம்பேத்கர் நான்காம் வகுப்பில் தேர்வு பெற்றதற்காக மகர் சமூக மக்கள் அம்பேத்கருக்கு பாராட்டு கூட்டம் நடத்தினர். அக்கூட்டத்தில் அவர் தந்தையின் நெருங்கிய நண்பர் தாதா கெலூஸ்கர் என்பவர் “பரோடா சாயாஜிராவ் கீழைத்தேய நூல் வரிசை”க்காக தானெழுதிய புத்தரின் வாழ்க்கைக் குறித்த நூலை அம்பேத்கருக்கு பரிசாக வழங்கினார். தன்னை அந்நூல் தன்னை அதிகம் பாதித்ததாகவும் அது போன்ற நூல்களை அறிமுகப்படுத்தாமல் ராமாயணம் போன்ற நூல்களையே அறிமுகப்படுத்திய தன் தந்தையின் மீதான விமர்சனத்தையும் அவர் எழுதிச் செல்லுகிறார். அதே போல பௌத்தமே தான் மாறவிருக்கும் மதம் என்று அறிவிக்காத முன்பே அவருடைய நூல் நிலையத்தில் புத்தமதத்திற்கு முதன்மை அளித்திருந்தார் என்று டி.சி.அஹிர் என்பவர் கூறுகிறார். அதோடு அம்பேத்கர் கற்றிருந்த மானுட சமூகவியல் போன்ற துறைகளும் மதம் பற்றிய அவரது கருத்தை உருவாக்கியிருந்தன. மீராநந்தா போன்ற ஆய்வாளர்கள் ஜான்டூயி போன்ற மேலைநாட்டு மனிதாய சிந்தனையாளர்களின் தாக்கத்தினையும் சுட்டிக்காட்டுகின்றனர்.
அதோடு சுதந்திரமான சமூக அமைப்பு என்பதற்கேற்பவே தன்னுடைய தேசியம், சனநாயகம், மதச்சார்பின்மை என்பவைகளையும் மறுவரையறை செய்திருந்தார். பிறர் கூறும் சனநாயகம் எது? எவை? என்பதிலிருந்து அடிப்படையிலேயே அம்பேத்கர் மாறுபட்டிருந்தார். சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம் என்னும் சனநாயக அம்சங்களை ஐரோப்பிய மரபிலிருந்து மட்டுமல்ல தொன்மையான பௌத்த கருத்து களிலிருந்தும் அவர் முன்னெடுக்கிறார். மதமொன்றின் கோட்பாடு அடிப்படை பற்றி பேசும்போது “சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம் என்ற கொள்கை சனநாயகத்துக்கு இணக்கமான தாயிருக்க வேண்டும்” என்று கூறுவதின் மூலம் சனநாகய அம்சத்தையும் மத அடிப்படையையும் அவர் இணைக்கும் புள்ளியை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.
இறுதியாக பௌத்தத்தை அவர் மார்க்சியத்தோடு ஒப்பிட்டு விவாதித்திருப்பது சுவைமிகுந்த பகுதியாகும். அதோடு மார்க்சியர்களின் மீது கொண்டிருந்த நெருக்கத்தையும் அது காட்டுகிறது. “.. இவர்கள் இருவரையும் கற்று இவ்விருவருடைய கொள்கைகளிலும் ஈடுபாடு கொண்டுள்ளவன்” என்ற முறையில் இரண்டு தத்துவங்களின் குறிக்கோள்களும் ஒன்றாக இருப்பதை சுட்டிக் காட்டுகிறார். ஆனால் மார்க்சியத்தின் வழிமுறை களை விமர்சிக்கிறார். “குறிக்கோளை அறிந்து கொள்வதை விட அதன் வழிமுறைகளை அறிந்து கொள்வது அதிக முக்கியம்” என்னும் கருத்தையும் அவர் மார்க்சியத்தின் புறவயமான மாற்றம் என்பதை மறுக்கிறார். சாதி ஒழிப்பு என்பது புற அளவில் நடைபெறக் கூடிய ஒன்று மட்டுமல்ல. சாதி ஒழிப்பு மனமாற்றம் சார்ந்ததாக இருக்கும் என்பது அவர் கணிப்பு. மன அமைப்பை வழி நடத்தக் கூடிய பண்பாட்டு நடத்தை மாற்றத்துக்கு முன்னுரிமை தருகிறார். பௌத்தம் மனம் மற்றும் உடல் என்பதின் வழியாக சமூக மனிதனை அணுகுகிறது.
இந்நிலையில் மனித வாழ்வை எந்திரத் தனமாக மார்க்சியம் கருதுவதாக பேசும் அம்பேத்கர் அதன் வழிமுறைகளை விமர்சிக்கிறார். கம்யூனிச நாடுகளின் சிதைவுக்கு காரணமாக அதன் வழிமுறைகளையே காரணமாக இன்னும் பேசுகிறோம். அம்பேத்கரின் விமர்சனமும் அதைப் பற்றியதுதான். இந்த இடத்தில் அவரின் முடிவு சரியா? தவறா? என்று விவாதிப்பது நோக்கமல்ல மாறாக அவர் இதனை எவ்வாறு புரிந்து கொண்டார் என்பதே இங்கு முக்கியம். குறிப்பாக அவர் எட்டும் முடிவுகளின் அடிப்படையாக சாதி ஒழிப்பு என்பதும் சமூகத்தின் கூட்டு நினைவை உருவாக்குவது என்பதும் அமைந்து நிற்கிறது.
---
புதிய காற்று
ஆகஸ்ட் 2006
===================================================================
| பௌத்தமும் தமிழும் | |
| உள்ளுறை | |
அதிகாரம்
| |
| முன்னுரை | |
| 1. | பௌத்தமதம் தமிழ்நாடு வந்த வரலாறு |
| 2. | பௌத்தம் தமிழ்நாட்டில் வளர்ச்சி பெற்ற வரலாறு |
| 3. | பௌத்தமதம் மறைந்த வரலாறு |
| 4. | பௌத்த திருப்பதிகள் |
| 5. | இந்து மதத்தில் பௌத்தமதக் கொள்கைகள் |
| 6. | பௌத்தரும் தமிழும் |
| 7. | தமிழ்நாட்டுப் பௌத்தப் பெரியார் |
| 8. | பௌத்தர் இயற்றிய தமிழ் நூல்கள் |
| 9. | தமிழில் பாளிமொழிச் சொற்கள் |
தொடர்புரை
| |
| 1. | புத்தர் தோத்திரப் பாக்கள் |
| 2. | ஆசீவக மதம் |
| 3. | சாத்தனார்--ஐயனார் |
| 4. | கடற்காவல் தெய்வம் மணிமேகலை |
| 5. | அகத்தியர் |
| 6. | மணிமேகலை நூலின் காலம் |
| 7. | வீர சோழியம் |
| இவ்வாராய்ச்சிக்கு உதவியாய் நின்ற நூல்கள் | |
| bibliography | |
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக