Telangana
தெலங்கானா என்று தற்போது அழைக்கப்படும் பகுதி 1742 முதல் 1948 வரை, ஹைதராபாத் நிஜாமால் ஆளப்பட்ட பகுதியாகும். தற்போதைய கர்நாடகா மற்றும் மகாராஷ்டிரா மாநிலங்களின் சில மாவட்டங்களையும், தற்போதைய தெலங்கானா பகுதிகளையும் உள்ளடக்கிய இந்த நிலப்பரப்பு, ஹைதராபாத் சமஸ்தானம் என்று அழைக்கப்பட்டது. தற்போதைய, கடலோர ஆந்திரா மற்றும் ராயல் சீமா பகுதிகள்(தெலங்கான தவிர்த்த மற்ற பகுதிகள்)அன்றைய சென்னை மாகாணத்தின் (தமிழ் நாட்டின்) ஒருபகுதியாக இருந்தன. தெலங்கானா பகுதி 1952 வரை தனி ஒரு நிலப்பரப்பாகவே இருந்து வந்துள்ளது. அந்த நிலப்பரப்பை, மொகலாயர் காலத்துக்கு பின், ஹைதராபாத் நிஜாம் பரம்பரையினர் ஆண்டுவந்துள்ளனர். பிரிட்டிஷ் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் ஆதிக்கத்திற்கு அடிபணிந்த சிற்றரசுகளில், ஹைதராபாத் நிஜாமும் அடங்குவான். வெல்லஸ்லியின் திட்டப்படி, இவ்வாறு பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்திற்க்கு அடிபணிந்த அரசுகளிடமிருந்து, கப்பம்(வரி) மட்டும் வாங்கிக்கொண்ட கிழக்கிந்திய கம்பனியினர், அந்த சிற்றரசுகளை, பிரிட்டிஷ் இந்தியாவுடன் இணைக்க வில்லை. ஆனால், அந்த சிற்றரசுகளின் பாதுகாப்பு மற்றும் வெளிஉறவு கொள்கைகளை பிரிட்டிஷாரே நிர்ணயம் செய்தனர். அதன் அடிப்படையில், தற்போதைய தெலங்கான பகுதி, பிரிட்டிஷ் ஆட்சி காலத்தில், இந்தியாவுடன் கூட, இணைந்து இருந்தது கிடையாது.
நிஜாம் மிர் ஒஸ்மான் அலி
தெலங்கானா சிற்றரசில், அதாவது ஹைதராபாத் சமஸ்தானத்தில் 85 சதவீதத்திற்க்கும் அதிகமான மக்கள், தெலுங்கு மொழி பேசிவந்தனர். மிக குறைவானவர்களே "உருது" மொழி பேசிவந்தனர். ஆனால், நிஜாமின் ஆட்சியில், உருது மொழியே அரசு மொழியாக இருந்தது. பள்ளிகளிலும் உருது மொழியிலேயே பாடம் சொல்லிகொடுக்க பட்டன. ஆங்கிலம் கூட கற்பிக்க படவில்லை. இதனால், உருது பேச தெரியாத தெலங்கானா மக்களுக்கு அரசு வேலைவாய்ப்பு மறுக்க பட்டது. சிறுபான்மையினரான, உருது பேச தெரிந்த முஸ்லிம்களுக்கே அரசுவேலையில் முன்னுரிமை வழங்கப்பட்டது. அந்த காலத்திலேயே, ஹைதராபாத் நிஜாம் உலக பணக்காரர் பட்டியலில், முன்வரிசையில் இடம்பெற்றிருந்தான். அனைத்து வகையான ஆடம்பரங்களிலும் திளைத்துபோய் இருந்த நிஜாம், தன் ஆடம்பர வாழ்க்கைக்கு மக்களை கசக்கி பிழிந்தான். இதில் அதிக அளவில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள், விவசாயிகளான தெலுங்கு பேசும் மக்களே. நிஜாமால் நியமிக்கப்பட்ட, ஜமீன்தார்களும், ஜாஹிர்தார்களும் விவசாய மக்களிடம் வரிவசூலிக்கும் அதிகாரத்தை பெற்றிருந்தனர். குட்டி ராஜாக்களை போன்று செயல்பட்ட இவர்கள், மக்களிடம் கடுமையாக வரி வசூலித்தனர். வரிகட்ட முடியாத விவசாயிகள் கடுமையாக தண்டிக்க பட்டனர். நிஜாமும், ஜமீன்தார்களும் சுகபோகமாக வாழ்வதற்க்காக, ஏழை விவசாயிகள் பட்டினியுடன் நிலத்தில் உழைத்தனர். விவசாயிகளின் ரத்தத்தி உறிஞ்சி பிழைத்த நிஜாம், உலக பணக்காரர் பட்டியலில் முதல் இடம் பிடித்தான்.
இதே வேளையில், அன்றைய சென்னை மாகாணத்தில்(தமிழ் நாட்டில்) இணைந்திருந்த, கடலோர ஆந்திரா மற்றும் ராயல் சீமா பகுதியை சேர்ந்த தெலுங்கு பேசும் மக்கள், பிரிட்டிஷார் கொண்டு வந்த கல்வி, விவசாயம் மற்றும் பல சீர்திருத்தங்களால், தெலுங்கானா(ஹைதராபாத் சமஸ்தானம்) மக்களை விட கல்வி அறிவு மற்றும் சமூக வாழ்வியலில் ஓரளவிற்கு முன்னேறி இருந்தனர். பிரிட்டிஷார் கொண்டுவந்த இந்த சீர்திருத்தங்கள், தங்கள் சுயநலத்துக்குதான் என்றாலும், அது சாதியில் சில தளர்வை ஏற்படுத்தியதுடன் கல்வியில் ஒடுக்க பட்ட மக்களுக்கு சில உரிமைகளை வழங்கியது. பிரிட்டிஷ் ஆட்சிபரப்பில், கல்விகூடங்களில் ஆங்கிலம் பயிற்றுவிக்கப்பட்டது. பிரிட்டிஷார் ஜமிந்தாரி முறையை ஒழித்தனர். இதனால் தெலங்கானா பகுதி விவசாயிகள் அளவிற்க்கு பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் இருந்த விவசாயிகள் துன்பம் அனுபவிக்க வில்லை(இதை சரியாக புரிந்து கொள்ளவேண்டும்). ஆகவே, கடலோர ஆந்திரா மற்றும் ராயல் சீமா மக்களுக்கு மட்டும் ஆங்கிலம் பயில வாய்ப்பு இருந்தது. இப்பகுதியில் தாழ்த்தப்பட்ட மக்கள் கல்வி கற்க தொடங்கினர். தெலங்கானா பகுதியை விட, இப்பகுதியில் விவசாயிகள் ஓரளவிற்க்கு முன்னேறி இருந்தனர். இவர்களுக்கும், தெலங்கானா பகுதி மக்களுக்கும் இருந்த ஒரே ஒற்றுமை, இருவரும் தெலுங்கு பேசினர். அதைத்தாண்டி, சமூக, பொருளாதார மற்றும் பண்பாட்டில் தெலங்கானா மக்கள் இவர்களிடமிருந்து வேறுபட்டனர்.
மக்கள் விடுதலை படை, அப்போது.
1946 ஆம் ஆண்டு, ஹைதராபாத் சமஸ்தானத்தில், இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி(அப்போது கம்யூனிஸ்ட் கட்சி ஒன்று மட்டுமே இருந்தது), ஒடுக்கப்பட்ட விவசாயிகளை ஒன்று திரட்டி நிஜாமுக்கு எதிராக ஆயுத போராட்டத்தை துவங்கியது. இந்தியாவிலேயே, இப்போரட்டம்தான், முதல்முறையாக மக்களை திரட்டி, ஓர் அரசியல் கோரிக்கைக்காக நடத்தப்பட்ட, ஒழுங்கமைக்கபட்ட போராட்டமாகும். நிஜாமின் பேய் ஆட்சியை முடிவுக்கு கொண்டு வர நடத்தப்பட்ட இந்த போராட்டத்தில் தெலங்கானா விவசாயிகள் முன்னணி படையினராய் விளங்கினர். மக்கள் போராட்டத்தை கண்டு அஞ்சிய நிஜாம், மிர்வாஸ் என்ற தன் கொடுங்கோல் படையினை கொண்டு கடுமையாக தாக்கினான். இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் கீழ் அரசியல் பூர்வமாக ஒருங்கிணைந்த மக்கள், நிஜாமின் கூலிப்படையை வீரத்துடன் எதிர்த்து நின்றனர். மக்களின் ரத்தத்தை உறிஞ்சி பிழைத்த ஜமிந்தார்களும், ஜாஹிர்தார்களும் மக்கள் விடுதலை படையினரால் கொல்லப்பட்டனர். அவர்களிடமிருந்து கைப்பற்றபட்ட நிலங்கள் விவசாயிகளுக்கு பிரித்து கொடுக்கபட்டது. போராட்டம் தொடங்கிய முதல் வருடங்களிலேயே, 3000 கிராமங்களுக்கு மேல் நிஜாமின் ஆதிக்கத்தில் இருந்து விடுதலை அடைந்தது. அவ்வாறு உருவான கிராமங்களில், சோவியத் யூனியனை போல், கம்யூன்கள் அமைக்கபட்டு மக்கள் தங்களை தாங்களே ஆட்சி செய்துகொண்டனர்.
மக்கள் விடுதலை படை, தற்போது.
1947 பிரிட்டிஷார் இந்தியாவை விட்டு வெளியேறினர். அச்சமயம், இந்தியாவில், ஹைதராபாத் சமஸ்தானத்தை போல் கிட்டத்தட்ட 500 க்கும் மேற்பட்ட சுதந்திர சமஸ்தானங்கள் இருந்தன. இந்த சமஸ்தானங்கள் தங்கள் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் இந்தியாவுடனோ அல்லது பாகிஸ்தான் உடனோ இணைந்து கொள்ளலாம் என்றும் அல்லது தனி நாடாக இருக்கலாம் என்றும் பிரிட்டிஷார் கூறினர். ஹைதராபாத் சமஸ்தானத்தை இந்தியாவுடன் இணைக்க நேரு விரும்பினார்(வழக்கம்போல்). இது குறித்து நிஜாமுக்கு தெரிவிக்க பட்டது. ஏற்கனவே, உள்நாட்டில் மக்கள் போராட்டம் உச்சத்தில் இருந்த நிலையில், தன்னை பாதுகாத்து கொள்வதற்க்காக, ஹைதராபாத் சமஸ்தானத்தை பாகிஸ்தான் உடன் இணைக்க, நிஜாம் விரும்பினான். சமஸ்தானத்தை இந்தியாவுடன் இணைப்பதா? பாகிஸ்தானுடன் இணைப்பதா? அல்லது தனிநாடாக இருப்பதா என்பது குறித்து தெலங்கானா(ஹைதராபாத் சமஸ்தானம்) மக்களிடம் நேருவும் கேட்கவில்லை, நிஜாமும் கேட்கவில்லை. நிஜாம் சமஸ்தானத்தை இந்தியாவுடன் இணைக்க விரும்பாததால், நேருவின் கட்டளைக்கு இணங்க, சர்தார் வல்லபாய் பட்டேல், இந்திய ராணுவத்தை தெலங்கானா மக்கள் மீது ஏவிவிட்டார்.
இந்திய ஆக்கிரமிப்பு ராணுவம்.
1948 ஆம் வருடம், செப்டம்பர் 13 ஆம் தேதி, இந்தியாவின் ஆக்கிரமிப்பு ராணுவம் தெலங்கானா(ஹைதராபாத் சமஸ்தானம்) பகுதிக்குள் நுழைந்தது. இதற்க்கு நேரு "ஆபரேஷன் போலோ" என்று பெயரிட்டார். பிறகு ராணுவம் என்ன செய்திருக்கும் என்பது சொல்லாமல் விளங்கக்கூடியதே. நிஜாமின் பேய் ஆட்சிக்கு எதிராக போராடி பெற்ற சுதந்திரத்தை, தெலங்கானா மக்கள் இந்திய ராணுவத்திற்கு இரையாக்க விரும்பவில்லை. ராணுவத்தின் கடும் அடக்குமுறைக்கு மத்தியில், போராடி பெற்ற விடுதலை பிரதேசங்களை, ஏறக்குறைய 3 ஆண்டுகள், மக்கள் தங்கள் கட்டுபாட்டில் வைத்திருந்தனர். மக்கள் விடுதலை படை, விடுதலை பிரதேசங்களை இந்திய ராணுவம் ஆக்கிரமித்து விடாமல், இரவு பகலாக காப்பாற்றியது. இச்சமயம், கடலோர ஆந்திரா மற்றும் ராயல் சீமா பகுதியை சேர்ந்த தெலுங்கு பேசும் மக்கள், தெலங்கானா பகுதிக்கு வரவைக்கபட்டு, இந்திய அரசால், அரசுவேலைகளில் அமர்த்தப்பட்டனர். தெலங்கானா பகுதியை இந்திய அரசு, ஹைதராபாத் மாநிலம் என்று அழைத்தது. இறுதியில், இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி எடுத்த தவறான நிலைப்பாட்டால் மக்களின் வீரம் செறிந்த போராட்டம், ராணுவத்திற்கு காவு கொடுக்க பட்டது. இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி அப்போது எடுத்த தவறான முடிவு இன்று வரை விமர்சிக்கபட்டு வருகின்றது.
பொட்டி ஸ்ரீராமுலு,
இறந்தபின் இந்திய அரசின் அஞ்ச(ல்)லி.
இதனிடையே, சென்னை மாகாணத்தை(தமிழ்நாட்டை) பிரித்து, ஆந்திரா தனிமாநிலம் அமைக்கவேண்டும் என்ற கோரிக்கை தெலுங்கு பேசும் மக்களிடம் வலுப்பெற்றுவந்தது. தெலுங்கு பேசும் மக்களின் உரிமைகளை பாதுகாக்கும் வகையில், ஆந்திரா என்ற தனிமாநிலத்தை உருவாக்கி அதற்க்கு சென்னையை(சென்னை நகரை) தலைநகராக அறிவிக்கவேண்டும் என்ற கோரிக்கையை வலியுருத்தி பொட்டி ஸ்ரீராமுலு என்பவர் அக்டோபர் 19 ஆம் தேதி 1952 ஆம் வருடம், சாகும் வரை உண்ணாவிரதத்தை தொடங்கினார். இதுகுறித்து சிறிதும் கவலைப்படாத நேரு, அவரின் உண்ணாவிரதத்தை முடித்துவைக்க எந்தவித முயற்சியும் எடுக்கவில்லை. 63 நாட்கள் உண்ணாவிரதம் இருந்த பொட்டி ஸ்ரீராமுலு 1952 டிசம்பர் 15 ஆம் நாள் நள்ளிரவு, உயிரிழந்தார். இது தெலுங்கு பேசும் மக்களிடம் பெரும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. பொட்டி ஸ்ரீராமுலு வின் இறுதி ஊர்வலம், சென்னை மவுண்ட் ரோடை கடக்கும்போது பெரும் கலவரம் வெடித்தது. தெலுங்கு பேசும் பகுதியில்(அதாவது, கடலோர ஆந்திரா மற்றும் ராயல் சீமா) தனி ஆந்திர மாநில கோரிக்கையை வலியுரித்தி மக்கள் போராட்டத்தில் குதித்தனர். சுமார் 7 பேர் கொல்லப்பட்டதாக அரசு அறிவித்தது. தெலுங்கு பேசும் பகுதிகள் பற்றி எரிந்தன. இறுதியில் டிசம்பர் 19 ஆம் தேதி, ஆந்திரா தனிமாநில அறிவிப்பை நேரு வெளியிட்டார். இருந்தபோதும், சென்னை நகரம் ஆந்திராவுக்கு கொடுக்கபடவில்லை. 1953 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் 1 ஆம் தேதி, குர்நூலை தலைநகராக கொண்ட தனி ஆந்திர மாநிலம் உருவாக்கப்பட்டது. அப்போதும்கூட, தெலங்கானா பகுதி புதிதாக உருவான ஆந்திர மாநிலத்துடன் இணைக்க படவில்லை. ஆந்திர மாநிலம் உருவானபின் அடுத்த மூன்று வருடம் தெலங்கானா தனி மாநிலமாகவே (ஹைதராபாத் என்ற பெயரில்) இருந்துவந்தது.
ஆந்திர மாநிலம், தெலங்கானாவுடன்.
மொழிவாரி மாநிலங்களை உருவாக்க அமைக்கப்பட்ட கமிட்டியின் பரிந்துரையையும் மீறி,1956 நவம்பர் 1 ஆம் தேதி, தாய் தெலங்கானாவை ஆந்திராவுடன் இணைத்தது இந்திய அரசு. தெலங்கானா பகுதியில் இருந்த ஹைதராபாத் ஆந்திராவின் புதிய தலைநகராக அறிவிக்க பட்டது. கொடுங்கோலன் நிஜாமின் ஆட்சியின் கீழ் வாழ்ந்த படிப்பறிவு குறைவான, சமூக அளவுகோளில் மிகவும் பின்தங்கிய தெலங்கானா மக்கள், பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் ஓரளவிற்க்கு படித்த, சமூக அளவில் உயர்ந்த மக்களுடன் இணைக்கப்பட்டனர். இதற்க்கும் மேல் சொல்லி விளங்கவைக்க தேவை இல்லை. பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் வாழ்ந்த உயர் சாதி ஆந்திரமக்கள், அதாவது, கடலோர ஆந்திரா மற்றும் ராயல் சீமாவை சேர்ந்த தெலுங்கு பேசும் மக்கள், அனைத்து துறைகளிலும் முன்னேறினர். பெரும்பாலும் தலித் சமூகத்தை சேர்ந்த விவசாயிகளான தெலங்கானா மக்கள் தொடர்ந்து பின்தங்கியே இருந்து வருகின்றனர். அரசு வேலைவாய்ப்பிலும் படித்தவர்கள் எண்ணிக்கையிலும், தெலங்கானா மக்கள் பெரும் அளவிற்க்கு முன்னேற்றம் பெறாமலே உள்ளனர். வளம் மிக்க தாய் தெலங்கானா பகுதியை, தெலங்கானா அல்லாத பகுதியை சேர்ந்த உயர்சாதியினர் மற்றும் அரசியல்வாதிகள் அனுபவிப்பதுடன், பன்னாட்டு முதலாளிகளுக்கும் தாரைவார்த்து வருகின்றனர். இதனாலேயே, தெலங்கானா மக்கள் தாங்கள் முன்னர் இருந்தது போலவே தனிமாநிலமாக இருக்க விரும்புகின்றனர். தெலங்கான தனி மாநிலம் கேட்டு போராட்டம் நடத்தி வருகின்றனர்.
மரம் ஓய்வை விரும்பினாலும், காற்று விடுவதில்லை!
தெலங்கானா மக்கள் எதை இழந்தாலும், தங்கள் போராட்ட குணத்தை இன்னும் இழக்கவில்லை. நிஜாமின் ஆதிக்கத்தையும், இந்திய ராணுவத்தின் அடக்குமுறையையும் எதிர்த்து ஆயுத போராட்டத்தை நடத்திய ஒரு தலைமுறை, தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு போரட்டகுணத்தை ஊட்டி சென்றுள்ளது. போராடி பெற்ற விடுதலை பிரதேசத்தில் வாழ்ந்து பழகிய தாய்மார்கள், தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு சுதந்திரத்தின் சுவையை பாலை ஊட்டியுள்ளனர். அதனால்தான் சுதந்திர கனல் பற்றி எரிகிறது தெலங்கானாவில்.
ஜெய் தெலங்கானா!
தேசிய இனங்களின் சுயநிர்ணய உரிமையை மறுக்கும் இந்திய அரசின் கொள்கையை எதிர்ப்போம்!
சுயநிர்ணய உரிமைக்கான தெலங்கானா மக்களின் போராட்டதிற்க்கு தோள்கொடுப்போம்!
சுயநிர்ணய உரிமைக்கான போராட்டத்தை கட்டியமைப்போம்!
Telangana region has been ruled by many great dynasties like Sathavahanas, Chalukyas, Kakatiyas, Mughals, Qutubshahis, asafjahis. Of which the Kakathiyas impressions on architecture are found more in these days too. Sathavahanas ruled over the Telangana for about 400 years from the 2nd century B.C. to beyond the 2nd century A.D. Sathavahanas were also called Salivahanas and Satakarnis. In the 3rd century B.C., Simukha, the founder of the Sathavahana dynasty, unified the various Andhra principalities into one kingdom and became its ruler (271 B.C. -- 248 B.C.).Satakarni II, the sixth ruler of the dynasty (184 B.C.) was an able ruler who extended his kingdom to the west. He ruled for a period of 56 years. Pulumavi I has brought renewed strength and glory to their kingdom. The only silver lining in this dynasty was the excellent literary work, Gathasaptasati, of Hala, the 17th Satavahana king. Dharmapuri in Karimnagar was the capital city for many years.
Among Kakathiyas , Prataparudra, grandson of Rudramamba was great ruler who succeeded his grandmother in A.D.1295 and ruled till A.D.1323. He pushed the western border of his kingdom up to Raichur. He introduced many administrative reforms. He divided the kingdom into 75 Nayakships, which was later adopted and developed by the Vijayanagara Rayas.
During the reign of Bahamani sultan Mohd Shah III, one sultan Quli Qutub, who was born at Hamadan in Persia, came to Deccan and started his career as a bodyguard of Mohd Shah. With his ability and courage he rose from one position to another till he became the Governor of Telangana, the eastren province of Bahmani kingdom.
When the Bahamani sultanate became weak, Quli Qutub became independent and formed his Qutubshahi Dynasty in 1518. From then, he devoted most of his energies in extending his frontiers of his kingdom. He took possession of part of Berar in the north, Rajkonda, Deverkonda, Gahanpura, Kovilakonda and Panagal thus brought much of Telugu speaking areas in to his possession. He defeated Sitapati of Bhogikala, and captured Bellamkonda, Indrakonda, Khammam, Warangal etc. in 1543 Jamsheed assassinated Quli Qutub.
The Golkonda fort was built by Quliqutub. His son Jamsheed became the King who was succeeded by his brother Ibrahim in 1550 .During his reign, trade and commerce flourished enormously. Telangana, like Egypt, became the Mart of the whole world. Merchants from Turkistan, Arabia and Persia used to frequent Telangana and found their trade attractive and prosperous. In his reign two tanks namely Ibrahim Pantam tank and Hussainsagar were built. He also built a bridge on river Musi, which is known as Puranapul. The Hindus of Telangana remember him for his patronage of Telugu literature. Many Telugu poets like Addanki Gangadher Kavi, Panuganti Telanganarya, Kandukuri Rudra Kavi flourished in his court. He gained goodwill among his Hindu subjects. He died in 1580, and was succeeded by his son Quli Qutub Shah.
Qutubshah shifted his capital from Golkonda to Hyderabad on the river Musi. He built the Jamia mosque at Charminar. He died in 1611. He was succeeded by his nephew Mohd. Qutubshah as he had no sons. Mohd Qutub Shah joined the confederation of Deccani powers against Moughals to stop their advance towards Deccan/South. He was a scholar and composed gazals, tarki, bunds and rubaya. He died in 1662, and was succeeded by his son-in-law Sayyed Ahmed in 1667.
At this time the Moughals annexed Ahmednagar and marched towards Golkonda. Sayyed Ahmed signed the treaty, and accepted the suzerainity of Moughal emporer Shah Jahan and agreed to pay 8 lakhs of rupees as tribute to Moughlals.
With the connivance of mirjumla the Mughal Emperor Aurgangzeb sent his son Mohd. Sultan in 1656, who besiezed Golkonda and occupied Hyderabad. However on intervention of Darashekou and Jahanara from Delhi, Aurangazeb was compelled to raise the seize on payment of one crore and to surrender Chinnoor. Later Mohd Sultan married the second daughter of Abdullah. Abdullah died in 1672 and his son-in-law Abul Hassan succeeded him. He appointed Madanna as his Prime Minister and his brother Akkanna as commander in chief. In 1687 Auragazeb again attacked Golkonda which successfully resisted -his advance. But due to treachery of Sardar Khan a high officer in the Army who opened the gate of Golkonda fort, captured the fort in 1687 and Abul Hassan was made captive. They looted the city in every street and market place where lakhs worth in cash, property, chinaware and costly carpets of aristocracy was available.
The State of Hyderabad was founded by Mir Qamruddin Chin Qilich Khan. He was the son of Aurangzeb's general . Ghazi-ud-din Khan Feroz Jang, who traced his ancestry to Abu Bakr, the first Khalifa. In 1713, six years after Aurangzeb's death, emperor Farrukhsiyar made Mir Qamruddin Viceroy of the Deccan, with the title of Nizam-ul-Mulk Feroz Jang. Later, emperor Muhammad Shah conferred on him the title of Asaf Jah, by which title the dynasty is still known. By 1724, Mir Qamruddin had made himself virtually independent of Delhi, although he and his successors continued to profess a nominal allegiance to the Moghul emperor right up to 1858, when the British Crown assumed the governance of India.
In 1799 the Nizam aided the East India Company in the war with Tippu Sultan and after the latter�s defeat and death, the British gave a part of his territories to the Nizam.
The death of Nizam All Khan and the succession of his eldest surviving son, Sikander Jah, occured on 7 August 1803.
Sikander Jah died on 21 May 1829, and was succeeded by his eldest surviving son, nasir-ud-Daula. By the Treaty of 1853, the province of Berar, along with certain districits in the Raichur Doab and on the wertern frontier of Hyderabad, were assigned for this purpose, their administration being taken over by British officers under the control of the Resident at Hyderabad.
By the Treaty of 1860, except for Berar, all the other districts assigned in 1853 were restored.
Mir Mahbub Ali Khan was a minor when he succeeded his father afzal-ud-Daula on 26 February 1869.
The Hyderabad contingent with the exception of the artillery which was disbanded, was delocalized and incorporated in the Indian Army, with provision for the protection of the Nizam's dominion.
Nizam Mir Usman Ali Khan Bahadur is the seventh in the line. He succeeded to the gaddi on 29 August 1911. In 1918 the title of "is Exalted Highness" was conferred on him as a hereditary distinction. Shortly thereafter, by an autograph letter from the King, he was granted the title of 'Faithful Ally of the British Government.'
Geographically, Hyderabad occupies a pivotal position in the heart of the country. In population, revenue and importance it was the premier State in the country. The population was nearly sixteen million and the annual revenue Rs. 26 crores. Its area was over 82,000 square miles. Hyderabad had its own coinage, paper currency and stamps. Hyderabad was treated by the British no differently from other Indian States. The right of intervention in internal affairs was repeatedly asserted and exercised.
Viceroy ascertained that the sovereignty of the British Crown was supreme in India. The Viceroy pointed out that it was the right of the British Government to intervene in the internal affairs of Indian States, and that the Nizam did not stand in a category separate from that of rulers of the other Indian states.
In March 1946 the cabinet mission advised the princely states regarding the future of their merger after the formation of independent India, and separate Pakistan for Indian Muslims. This was further clarified in May 1946 referring to the lapse of paramountency and formation of federation. The congress opposed the Independent states outside the Federal Union, but the Muslim league was encouraging the states to remain Independent. Nizam of Hyderabad was under the influence of a fanatical body called Ittehadul Musulmin under Kasim Razvi, declared his intention to remain as independent state.
Soon after the announcement of His Majesty's Government's plan of 3 June 1947, the Nizam issued a firman declaring his intention not to send representatives to the Constituent Assembly of either Pakistan or India, and making it clear that on 15 August he would be entitled to resume the status of an independent sovereign. It had been his ambition to secure Dominion Status for his State, on the withdrawal of the British and treatment then henceforth as a member of the British Commonwealth of Nations. When he saw that clause 7 of the Indian Independence Bill did not permit that grant of Dominion Status to an Indian State. The Nizam sent a delegation to Delhi on 11 July headed by the Nawab of Chhatari, President of the Executive Council, to meet Lord Mountbatten.
Meanwhile Laik Ali was pressing that the Hyderabad issue should be taken to the United Nations Organization. On 17 August, he wrote to Nehru that Hyderabad had decided to solicit the good offices of the United Nations Organization in order that the dispute between Hyderabad and India might be resolved and a peaceful and enduring settlement arrived at.
The Indian Government did not agree that Hyderabad had any right in international law to seek the intervention of the United Nations Organization or any other outside body for the settlement of the issue. And that as the Government of India regarded the Indo-Hyderabad dispute as a purely domestic one, they did not recognize the Nizam's claim to invoke the good offices of the United Nations in that connation.
The below given are the detailed notes on the history of Ancient,medieval ,modern period of the Telangana region and also the freedom struggle, Razakar Movement and The separate Telangana agitation.
SATAVAHANAS
CHALUKYAS
KAKATIYAS
BAHAMANIS
QUTUB SHAHIS
MUGHALS
ASAF JAHIS
FREEEDOM STRUGGLE IN TELANGANA
RAZAKAR MOVEMENT
THE TELANGANA AGITATION
Telangana Questions and Answers
From: Telangana Rashtram - Dr. Jayashanker
1. Why are we hearing separate Telangana slogan again?
The demand for a separate state of Telangana isn't new. Telanganites have very clearly expressed their opposition a decade before Andhra Pradesh was formed. They reasoned that in a united Andhra Pradesh they will not get justice. Even after five decades, this demand is continuing. The reason for this is the experience of past 48 years that justice will not be done to Telangana and belief that it will continue to be denied to Telanganites in united AP.
2. Isn't Telangana slogan the creation of unemployed politicians?
Telangana demand is a peoples' movement born out of their problems. Are all the people robbed unabatedly, continuously for the 48-years and raising their voice again , unemployed political leaders? Who are the unemployed political Leaders? Are they the farmers that have been suffering for lack of drinking water, irrigations water, and cuts in electric supply? Are they the workers who lost their livelihood due to lack of new industries, and closure of existing industries? Are they the unemployed youth whose job opportunities are hijacked by outsiders? Are they the innumerable people who have been labelled and suppressed as terrorists because they raised their voice for Telangana? When people are subject to robbery and injustice and take to the streets, it is natural for leaders to enter the fray. Just because out of power politicians support Telangana statehood, does it stop being peoples' movement? In any movement, politicians in and out of power join in. Some even deceive and attempt to side line the movement, but they can't stop the movement. Movements continue until justice is served to the people. The educated that are the pillars of this movement aren't unemployed. They aren't even after employment for themselves.
3. Why didn't the Chief Ministers that came from Telangana area work to develop Telangana?
It is true that PV Narasimha Rao, Marri Chenna Reddy (twice), T. Anjiah from Telangana were Chief Ministers of AP. Altogether they were in power for 6-years in four terms. It is also true they haven't made any noticeable development of Telangana. Jalagam Vengal Rao was a settler. He never assimilated himself in Telangana. He is credited with the disservice to Telangana by extending Nagarjun Sagar left canal. Then what about, Rayala Seema? There were stalwarts from Rayala seems that were in power for twenty years. (N. Sanjeeva Reddy-2terms, Damodaram Sanjeeviah, K. Vijaya Bhaskara Reddy-2 terms, CB Naidu-2 terms). Why is Rayalaseema backward? Fact is they slaved for the Coastal Andhra wealth and the privileged few of these wealthy that control the politics of the state. Fazal Ali commission recognized the consequences of mixing a developed area with a backward area and recommended that Telangana be kept as a separate state. If this country's politicians had the wherewithal to listen to the wise men, we wouldn't be in this situation!
4. Isn't it detrimental to Indian national unity if small states are continuously created?
Out of the 35 states currently in India (28 states and 7 central possessions), 70% are smaller than Telangana. Telangana's population is 30 million plus. There are 25 states that are smaller than Telangana. If these twenty-five don't cause national unity issues, why would creation of a larger state be any dangerous?
5. What would you do if the backward districts in Telangana want a separate state of their own after formation of Telangana state?
Backwardness of Telangana is a major reason for the Telangana state demand but not the sole reason. All ten Telangana districts have same historical background, geographic closeness, cultural commonality, language unity, and mutual understanding among the people. These factors are all foundation for unity of thought. Never did the people of Telangana districts express a desire or sentiment to be separate from the rest of the districts directly or indirectly. There isn't an opportunity for such either. In our country there are some other backward districts in various states. Are they all demanding a separate statehood? It is meaningless and baseless argument.
6. Why do people with one language need two states?
If one language, one state is the norm, why do we have 9-Hindhi speaking states? Next to Hindi, Telugu is the most spoken language in India. What is wrong with having two states that speak Telugu? Some people claim that Telangana Telugu isn't the proper Telugu. Some others say it isn't even Telugu. Why should these people that make fun of Telangana language and ridicule its culture should be objecting if Telangana is separate state?
7. Isn't a separate state, a nation dividing, people separating and demand?
If the desire of a people of a region to have their own state is a divisive act, then all states formation is a divisive act. In fact language based state formation itself is a divisive act. Same reasons that Potti Sriramulu the architect for separation of Andhra from Madras state, presented are the reasons Telanganites want their own state. The same argument used by the Andhras in the past is used by Telanganites now. If it was not an objectionable demand then how could it be objectionable now?
8. How long should states division continue?
States re-organization is a continuing activity in India. Even before Fazal Ali commission this process has started, Example: Formation of Andhra, split from Madras. It has been continuing ever since, Ex: Eastern states division, Maharastra, Gujrath, Punjab, Haryana, Himachal Pradesh, Jarkhand, Uttaranchal, Chattisghad. Why should there be any objections for Telangana formation when there were no such objections for these states formation?
9. There are other backward areas in the state. Why should only Telangana people have a separate state of their own?
Just as Telangana, Rayalaseema and north Andhra have been discriminated. True. But, additionally Telangana has been systemically robbed. Diversion of this regions natural resources, water, underground resources and their income to other areas, the robbing of jobs from the region's people, Colonization aren't directed at other areas. Additionally the Telanganites have been subject to ridicule with respect to the language and the politicians have been looked down upon to the extent they lost their own self image. To preserve their self respect and to protect their region's natural resources, people of Telangana want their own state.
10. Aren't Naxalites the cause of Telangana's backwardness?
Only people that don't understand or like to conveniently ignore historical facts would ask such questions. Naxals aren't the cause of Telangana backwardness. They are an effect of Telangana backwardness. Naxals came up in Telangana due to this region has been subject to continues neglect and systematic theft of its resources.
11. Instead of asking for a separate state, why can't you fight for development within the frame work of united AP?
The promises of Telangana development have been made for the past 48 years in united AP. Before and after the formation of AP, Which promises were kept? Which agreements were respected? Which projects were implemented? Which principles were they bound to? From the first day of AP formation, till to-day, agreements are being broken. What were the united AP wishers do? Did they even express any concerns? How long should the Telangana people bear this and put up with this injustice?
12. Isn't separate Telangana state an anti-Andhra people's movement?
Emphatically, no. Telangana people don't bear any animosity against the coastal Andhra or Rayalaseema people or the ordinary migrants from those areas to Telangana. Telangana people's anger is with: The rulers that are raping Telangana resources. With their supporters in Andhra and also from Telangana. Those that came to Telangana and think they are the rulers of Telangana. Those that control the state Government with their financial strength and rob Telangana. Those that ridicule, Telangana language, culture and their mannerisms. All those that become a part of Telangana and share in the happiness and sorrow of Telangana with the locals are welcomed and, respected and loved.
13. What is there to be gained by the SC, ST and weaker sections in separate Telangana?
What did these groups gain in united AP in 48 years? Apart from Sanjeeviah being CM for few months, when did any of these classes have any power? What is the status of these peoples leadership? What is the attitude of current Congress, BJP, both the communist parties, TDP? Not only the weaker sections, even the forward classes of Telangana, do they have any opportunity to exert any real power? For these classes to gain power they have to become active. For the past few years these people are rising, becoming active. No matter how active they become, in the united AP, not only these but other classes of people will also not progress. At least the forward class in Telangana have come to realization that it is unavoidable in the society for all people to a rightful share in the political power. Because of this there is opportunity in Separate Telangana for true democracy represented by all people, to prevail.
14. Andhras have built Hyderabad. Is it fair to ask them to leave it now?
Hyderabad was a beautiful city built by Nizam on the sweat of Telangana villagers. One of the reasons Andhras eyed Telangana was Hyderabad- a readymade beautiful Capitol city. It was fifth largest city before AP was formed and it still is fifth largest city. If Andhras contributed to Hyderabad, it was not out of love for Telangana but was for the convenience of the rich Andhras that have made Hyderabad their home. Hyderabad is still growing but not from Andhras coming to settle but from the middle classes and forward classes of Telangana moving to the city for security and for services and livelihood, as the village economy in Telangana is all but destroyed by neglect of the ruling class, and failure of monsoons. Besides, nobody is asking anybody to leave any place. India is a free country and anybody can go and stay and pursue their livelihood anywhere in India. Hyderabad is a cosmopolitan city and people from many languages and all states of India call it their home. Also, this isn't a separation of people like Pakistan and India. It is merely a separation of political and administrative machinery so people of Telangana can control their own destiny. The settlers are welcome to stay, contribute and share in the success of Telangana.
Why Telangana
1. There are 10 districts in Telangana, 9 in Andhra and 4 in Rayalaseema. Out of these Districts, 7 are in Telangana, 3 are in Andhra and 1 in Rayalaseema are considered as severely backward districts which means 70% of districts in Telangana a re backward while in Andhra it is 35% and in Rayalaseema it is 25%. Apart from these there are some areas in all parts of the state which are also backward.
2. 45% of the state income comes from Telangana region. When it comes to utilization of funds, the share of Telangana is only 28%.
3. Normally canals are dug to supply water to the crops from rivers for cultivation. The amount of land cultivated through canals in just Guntur district is MORE THAN the land cultivated with canals in entire Telangana region.
4. Nagarjuna sagar dam is built in Nalgonda district which is in Telangana but majority of the water from the dam is used for Krishna and Guntur district. The original dam was supposed to be build much ahead of its present location but the location was changed so that it falls in the Telangana region. Due to the construction of the dam several hectares of Lime stone mines vanished as part of the dam back waters. Everyone knows that lime stone is used for producing cement. Even the natural resources were not allowed to remain.
5. Fluorinated water problem is only in Nalgonda district which has not been resolved since decades.
6. Two major rivers Krishna and Tungabhadra enter the state of AP in the district of Mahaboobnagar (the biggest district in Telangana) but the district always remains the worst draught hit areas along with Anantapur because there is no project and process with which the water can be utilized. The plan for utilization has been pending for decades.
7. RDS (Rajolibanda Diversion Scheme) is building in Mahaboobnagar to provide water to 85000 hectares of land in the district. The leaders of Rayalaseema blasted the gates of RDS and water is supplied to KC (Kurnool-Cudapa) canal while only remaining water, if any, is supplied to the lands in Mahaboobnagar.
8. 3 TMC of water from Gandipet is sufficient to supply drinking water to our city. Every year 1700 TMC of water is wasted and is flown into Bay of Bengal from river Godavari. Starting from Nizamabad to Bay of Bengal there is no project allowed to build on Godavari. If it is built leaders in Godavari districts fear that the fertile lands in the area may fall short of water. If the Godavari water is utilized properly, there will be no scarcity for food grains in our state.
9. In Telangana regions, only few areas cultivate one crop a year and very rarely two crops a year while most of the land doesn't even cultivate single crop. In both the Godavari districts, Krishna and Guntur district, two crops a year is common and there are times where even 3 crops a year are cultivated. The only reason is WATER.
10. Government issue G.O.'s for implicating its decisions. G.O number 610 is the longest non implicated G.O in the history of AP. The G.O was issued in 1986 by late NTR who was then the CM of AP, which is not yet implicated. The G.O speaks about the share of Telangana employees in Government jobs in Telangana region.
11. 33% of the population in Mahaboobnagar district have left the district for livelihood to different parts of the state due to draught and majority of them are working as daily labour. No other district has so many people who fled the home place due to lack of livelihood and working as daily labour.
12. There are 25 plus government degree colleges in Krishna, Cudapa and Guntur district while there is not even a single government degree college in Rangareddy district.
13. Dairy development corporation of AP purchases milk from farmers across the state for distribution. For the same milk, in Andhra, the government pays Rs.24 to the farmers and in Telangana they pay Rs.22 per liter. Partiality is shown even in milk.
14. In between 2005-2008 government sold lands worth Rs.20000 crores in and around Hyderabad which was utilized to build projects in Rayalaseema and Andhra.
15. Not even a single project was completed in Telangana in the last 5 years while several projects were completed in Andhra and Rayalaseema. Not just Telangana but areas of Northern Andhra, Prakasham and parts of Rayalaseema are still backward. The state needs to progress as a unit. People are suffering across the state and they need a solution.
We(vizhithezhu iyakkam) just want to do our part on educating people about the backwardness of Telangana region and hope that we will see a day, when we can say that “Naa Telangana, Ratnala Veena”
for more details: http://www.telangana.com/
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக